ناو هواپیمابر یک کشتی جنگی با ارزش و بسیار مهم در نیرو های دریایی امروزیست،اما این ناو قول آسا از کجا آمده ؟
متاسفانه ناو هواپیمابر هیچ تعریف دقیقی ندارد اما یکی از بهترین تعریف ها : یک کشتی جنگی که قابلیت حمل انواع هواگردها برای شناسی یا حمله را داشته باشه . از این جهت کشتی های بالون بر اولین ناو های هواپیمابر جهان به شمار می روند.
کشتی های بالون بر برای اولین بار در 12 ژوئیه 1849 در نیروی دریایی اتریش پدیدار شدند،نیروی دریایی اتریش یک کشتی جنگی را برای حمل یک بالن هوای گرم آماده کرد تا با آن ونیز را بمب باران کند و اولین بمباران هوایی تاریخ را انجام دهد اما بالن محدودیت دارد و نمی توانند خلاف جهت باد حرکت کند و همین امر باعث شکست عملیات اتریشی ها بود.
اما به فاصله چند سال از بالن بر ها در یک جنگ دیگر مورد استفاده قرار گرفت در کشوری که بعد ها آن را به کمال رساند.در طول جنگ داخلی آمریکا نیرو های کمپین شمال از کشتی های بالن بر برای عملیات های شناسایی و ارسال تجهیزات استفاده کرد،اما بالن های آمریکایی متفاوت بودن آن ها به جای هوای گرم با گاز پرشده بودند.
اما اوج استفاده از ناو های بالون بر در جنگ جهانی اول بود که بصورت گسترده توسط کشور های بریتانیا،فرانسه،سوئد،ایتالیا و روسیه به کار گرفته شد.بالن بر ها در اتریش زاده شدند در آمریکا موفق ظاهر شدن و در جنگ جهانی اول خوش درخشیدند.
با ظهور هواپیما های آب نشین در(1910)نسل جدیدی از ناو های هواپیمابر ظاهر شدند،این مدل ناوها را حتما در فیلم های سینمایی فراوانی دیده اید،این ناو ها تمام امکانات مورد نیاز یک هواپیما را در اختیار داشتن بغیر از باند فرود در واقع باند فرود دریا بود.
اما برای برخاستن هواپیما ها بروی ناو یک ریل و منجنیق برای پرتاب هواپیماهای سبک وجود داشت.همچنین برای برگرداندن یک هواپیما از دریا به کشتی دارای یک جرثقیل بودند.این نوع ناو های هواپیمابر برای اولین بار در سال 1911 در نیروی دریایی فرانسه ظاهر شدند،این ناو ها در طول دو جنگ اول و دوم جهانی مورد استفاده قرار گرفتند و موفق هم ظاهر شدند.
اما این ناو ها محدودیت هایی داشتن از جمله توان درگیر شدن و فعالیت در طول آب و های بد را نداشتن همچنین توانایی حمل هواپیما های بزرگ و متوسط نداشتن و توانایی حمل تعداد کمی هواپیما را داشتند،اگر چه در طول جنگ دوم جهانی و با ظهور ناو هواپیمابر های نوین تصور بر این بود که دوران این ناو ها به سر آمده است.
در دوران جنگ جهانی دوم ناو هواپیمابر توسط هر دو کشور اصلی درگیر در دریا یعنی ژاپن و ایالات متحده آمریکا مورد استفاده قرار گرفت و اما با تفاوت هایی از جمله این کشتی ها بیشتر یک ناو جنگی بودند تا هواپیمابر در واقعه ریل و منجنیق و آشیانه از آنها باز شد و وظیفه حمل هواپیما های دیگر بر عهده آن ها نمود اما تعمیر و پشتیبانی را حفظ کرده بودند.در نهایت پس از پایان جنگ جهانی دوم دوران این نوع ناو ها بپایان رسید اگر چه برخی از آن ها همچنان تا دهه 50 فعال ماندند.
بی شک شکل گیری ناو هواپیمابر مدرن در طول قرن بیستم اتفاق افتاد،اما تعریف اولیه ناو هواپیمابر از کجا آمد؟
جواب سوال فرانسه است، برای اولین بار یک مخترع فرانسوی به نام«کلمان اِی دِر»در کتاب خود به نام حمل و نقل هواپیمای نظامی به صراحت از طرح یا ایده خود مبنی بر یک کشتی عظیم با یک باند تخت پروازی و آسانسور و آشیانه صحبت میکرد.
که میدانست یک ایده یا طرح او روزی تبدیل به بزرگترین و سنگین ترین ماشین جنگی دست ساخت بشر تا امروزه بشود،پس از انتشار کتاب ارتش ها در سراسر جهان به طرح جدید ابراز علاقه کردند،از سال 1910 آزمایشات فراوانی در سراسر جهان به راه افتاد تا این ایده بلند پروازانه را به حد کمال خود برسانند.
از جمله این تست ها میشه به پرواز های یوجین الی اشاره کرد،یوجین الی خلبان جسور آمریکایی در 14 نوامبر 1910 از عرشه تغییر شکل یافته USS بیرمنگام به پرواز در آمد و اولین خلبانی شد که از یک باند از روی یک کشتی پرواز در آمده وی پس از پنج دقیقه به روی زمین فرود آمد .
وی همچنین در 18 ژانویه 1911 تبدیل به اولین خلبانی هم شد که بروی یک کشتی فرود آمد ، وی بروی کشتی تغییر شکل یافته یو اس اس پنسیلوانیا که در بندر سانفرانسیسکو لنگر انداخت بود فرود آمد.
اما یوجین الی تمامی فرود ها و برخاستن های خود را از روی کشتی های بیحرکت انجام داده بود،در 9 می 1912 یک فرمانده ارتش سلطنتی بریتانیا به نام چارلز رومنی سامسون از کشتی تغییر شکل یافته HMS هِبِرنیا که با سرعتی معادل 28 کیلومتر در ساعت در حال حرکت بود از عرشه کشتی به پرواز در آمد و اولین خلبانی شد که از یک کشتی درحال حرکت به پرواز در آمده است.
در سال 1914 و پس از پایان آزمایشات گسترده در زمینه نشست و برخاستن هواپیما از روی کشتی،در انگلستان دستور ساخت یک ناو هواپیمابر کامل دارای باند نشست و برخاست را داد.
طراحان بریتانیایی برای کاهش هزینه ها و کمتر کردن زمان از یک کشتی اقیانوس پیما جهت ساخت ناو هواپیمابر استفاده کردند،کشتی اقیانوس پیما خریداری شده به یک اسکله در(دالمبیُر)فرستاده شد تا کار بروی آن آغاز شود،آغاز به کار بروی تبدیل این کشتی به ناو هواپیمابر با جنگ جهانی اول همزمان شد و این کار باعث کاهش سرعت کار بروی این کشتی شد،این کشتی در دوم دسامبر(1917)مجدد به آب انداخته شد و در(18)سپتامبر(1918)پس از گذراندن تست ها و مسلح شدن به نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا تحویل داده شد.
این کشتی پس از به آب اندازی مجدد HMS آرگوس نامگزاری شد و اولین ناو هواپیمابر جهان دارای باند تخت شد،اما این کشتی از مشکلات فراوانی رنج می برد این مشکلات که از ساختار آن بود این کشتی را خیلی زود روانه نیرو های ذخیره کرد.
در واقع این کشتی توانایی حمل 15 تا 18 هواپیما را داشت و بسیار سنگین بود همچنین هیچ اسلحه مناسبی در تعداد مناسب نداشت و هزینه های نگهداری بالایی داشت و باعث شده بود فرماندهان نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا از فرستادند HMS آرگوس به منطقه های ناامن بیم داشته باشد.
آرگوس خیلی زود تر از انتظارات به خاطر هزینه های بالای نگهداری در سال 1929 از خدمت خارج و به حالت ذخیره رفت.
ناو HMS آرگوس چند سال قبل از آغاز جنگ جهانی دوم بار دیگر به خدمت فراخوانده شد این بار با یک دوره ارتقاع ساده و در ابتدا برای آموزش خلبانان استفاده شد و در نهایت در طول جنگ جهانی دوم آرگوس به خط دوم نیرو های مبارز دریایی پیوست و در طول چند عملیات حضور پیدا کرد.
ناو آرگوس در طول عملیات مشعل در حالی که برای ایجاد پوشش هوایی برای کاروان های تجاری بود مورد اصابت بمب قرار گرفت و بعد از آن به کشور فرا خوانده شد و پس از تعمیر مجدد برای آموزش خلبانان مورد استفاده قرار گرفت و در سال 1944 مجدد به حالت ذخیره رفت و در سال 1946 اوراق شد.
در ابتدای ظهور ناو هواپیمابر مدرن تمام ناوهای هواپیمابر ساخته شده در واقع با تغییراتی بروی کشتی های تجاری یا رزمناو ها بودند.جهش بعدی ساخت یک پلت فرم مخصوص ناو هواپیمابر بود که همزمان با ساخت اولین ناوهای هواپیمابر جهان بود.
در این خصوص انگلستان از پیشتازان عرصه ناو هواپیمابر در آوریل 1917 دستور طراحی یک ناو هواپیمابر را داد .اما جنگ جهانی اول و هزینه های بالای ساخت اجازه تکمیل شدن به موقع را به این کشتی نداد .این ناو که در 11 سپتامبر 1919 به آب انداخته شد و اولین ناو هواپیمابر جهان بود که بدین منظور طراحی شده بود.
این کشتی پس از به آب اندازی اولیه، اچ ام اس هرمس نام گذاری شد.
اما زمان تجهیز،تست و ورود به خدمت این ناو 18 فوریه 1924 بود،این بازه زمانی بزرگ بخاطر هزینه های بالا ایجاد شده بود ،در سال 1918 ژاپن از کشور های پیشتاز در عرصه ناو هواپیمابر نیز بدنبال یک پلت فرم مخصوص ناو هواپیمابر بود.
طراحی ها تا سال 1920 به طول انجامید و در نهایت پروژه ساخت در 1920 آغاز شد،کشتی دو سال بعد در 1922 به آب انداخته شد و در اواخر همان سال وارد خدمت شد و اولین پلت فرم ناو هواپیمابر جهان بود که عملیاتی شد.این ناو هواپیمابر بعد از به آب اندازی Hosho نام گذاری شد.
در طول جنگ جهانی دوم ابداعات زیادی به عنوان ناو هواپیمابر اتفاق افتاد.
در طول جنگ جهانی دوم بریتانیا برای محافظت از ناوگان های تجاری اقیانوس اطلس یک طرح موقتی را پیاده کرد،کشتی های تجاری که دارای باند های کوتاه برای نشست و بر خواست هواپیما بودند،همچنین این کشتی ها آشیانه نداشتند و تمام فعالیت ها بروی جنگنده در روی عرشه انجام میشد و قابلیت های محدود در تعمیر و نگهداری جنگنده داشتن و جنگنده ها اکثر مواقع بروی کشتی قرار داشتند.
این فرایند تا زمان عملیاتی شدن ناو های هواپیمابر کوچک اسکورت ادامه داشت.
این کشتی ها حد اکثر توان حمل شش جنگنده را داشتند.
