تاريخ كشاورزي داستان توسعه و زراعت بشر در فرآيندهاي توليد مواد غذايي ، خوراك ، فيبر ، سوخت و كالاهاي ديگر با پرورش منظم گياهان و حيوانات است. قبل از توسعه کشت گیاهان ، انسان ها با شکار کردن زندگی خود را می گرداند. دانش و مهارت یادگیری برای مراقبت از خاک و رشد گیاهان باعث پیشرفت جامعه بشری شد و به طوایف و قبایل اجازه می داد در نسل بعدی از خود یادگار یا تجربه ای در کشاورزی بجا بگذارند. شواهد باستان شناسی نشان می دهد که چنین تحولاتی 10 هزار سال پیش یا بیشتر اتفاق افتاده است.
به دلیل کشاورزی ، شهرها و همچنین روابط تجاری بین مناطق و گروههای مختلف مردم توسعه یافت و باعث پیشرفت بیشتر جوامع و فرهنگهای بشری شد. کشاورزی طی قرنهای قبل و بعد از انقلاب صنعتی جنبه مهمی از اقتصاد داشته است. توسعه پایدار منابع غذایی جهان بر بقای طولانی مدت گونه ها تأثیر می گذارد ، بنابراین باید مراقب باشید تا روش های کشاورزی هماهنگ با محیط زیست باقی بمانند.
منشاء کشاورزی
اعتقاد بر این است که کشاورزی در مناطق مختلف چندین بار توسعه یافته است ، که به نظر می رسد اولین آنها در جنوب غربی آسیا بوده است. اشاره به شروط مطلق کشاورزی مشکل ساز است زیرا گذار از جوامع کاملاً شکارچی ، در برخی مناطق ، هزاران سال قبل از اختراع نوشتن آغاز شده است.
شواهد انسان شناسی و باستان شناسی از سایت هایی در سراسر جنوب غربی آسیا و آفریقای شمالی حاکی از استفاده از دانه های وحشی است.
حتی شواهد اولیه ای برای کشت برنامه ریزی شده وجود دارد: دانه های چاودار با صفات خانگی از بافت های اپی-پالئولیتیک (10،000+ سال قبل از میلاد) در ابوهریره سوریه جمع آوری شده است ، اما به نظر می رسد این یک پدیده موضعی ناشی از کشت غرفه ها است.
هشت محصول به اصطلاح بنیانگذار کشاورزی ظاهر می شود: ابتدا گندم زردچوبه و گندم سیاه ، سپس جو جو ، نخود فرنگی ، عدس ، سس تلخ ، نخود جوجه کتان و کتان. این هشت محصول کم و بیش به طور همزمان در شام رخ می دهد ، اگرچه اجماع این است که گندم اولین محصولی بود که در مقیاس قابل توجهی کاشته و برداشت شد.
کشاورزی باستان در سومر
“هلال بارور” خاورمیانه.
در سومر جو اصلی ترین محصول بود اما گندم ، کتان ، خرما ، سیب ، آلو و انگور نیز پرورش می دادند. در حالی که بین النهرین با آبگرفتگی از رودخانه های دجله و فرات که به رشد حیات گیاه کمک می کرد ، رسوبات نمکی در زیر خاک ، تولید آن را سخت کرده بود. نخستین گوسفندان و بزهای شناخته شده در سومر اهلی شده و در تعداد بسیاری گاو نیز اهلی کرده بودند. گوسفندان عمدتاً برای گوشت و شیر نگهداری می شدند و از شیر نیز کره و پنیر تهیه می شد. ارو ، شهر بزرگی که حدود 20 هکتار را در برگرفته بود ، دارای 10،000 حیوان در گاوهای گوسفند و اصطبل بود و 3000 کشتار سالانه. جمعیت 6000 نفری این شهر شامل نیروی کار 2500 نفر در سطح زیر کشت 3000 هکتار زمین بود. نیروی کار شامل انبارداران ، کارگران ، سرپرستان و سرپرستان برداشت برای تکمیل کارگران بود. محصولات کشاورزی به پرسنل معبد ، افراد مهم جامعه و کشاورزان کوچک داده می شد.
این زمین توسط گاو شخم زده میشد. واگنها چرخهای محكمی داشتند كه توسط لاستیکهای چرمی که توسط میخ های مسی در جای خود قرار می گرفتند و توسط گاوها و سوزان سوری (در حال انقراض) كشیده می شدند. حیوانات توسط قلاده ها ، یوغ ها و غرفه های سر مهار می شدند. آنها توسط حلقه ها کنترل می شدند ، و یک حلقه از طریق بینی یا لب فوقانی و یک بند زیر فک. تا چهار حیوان می توانستند واگن را بطور همزمان بکشند. اگرچه برخی فرض می کنند که اهلی شدن اسب در اوایل سال 4000 B.C.E رخ داده است. در اوکراین ، این اسب تقریباً در سال 2000 توسط سومری ها مورد استفاده بود.
کشاورزی آزتک و مایا
در این دوره ، بسیاری از دسته های شکارجی در منطقه اقدام به کشت گیاهان وحشی کردند. کشت این گیاهان احتمالاً از آنجا آغاز که در فصولی امکان شکار کردن وجود نداشته است . با ایجاد این مناطق شناخته شده از مواد غذایی گیاهی ، می توانست گروه را در مکان مناسب و در زمان مناسب جمع آوری آنها راحت تر کند. سرانجام ، الگوی امرار معاش ، براساس كشت گیاهان ، كه با شكار بازیهای كوچك تکمیل شده بود ، بسیار مطمئن تر ، كارآمدتر شد و بازده بیشتری را به همراه آورد. با تمرکز بیشتر کشت ، بسیاری از گونه های گیاهی اهلی شدند. این گیاهان دیگر به تنهایی قادر به تولید مثل نبودند و بسیاری از خصوصیات بدنی آنها توسط کشاورزان انسانی اصلاح می شد. معروف ترین این و مهمترین آنها برای کشاورزی ذرت است. ذرت برای مدت زمان طولانی قابل ذخیره است ، می تواند آنرا به آرد تبدیل کرده و برای استفاده های بعدی به راحتی تبدیل به مازاد شود. ذرت برای بقای مردم Mesoamerica بسیار مهم و حیاتی شد ، و این در منشأ ، اسطوره ها ، آثار هنری و آیین های آنها منعکس می شود.
کشاورزی در چین باستان
سنت منحصر به فرد کشاورزی چینی در فرهنگ قبل از تاریخ یانگشائو (حدود 5000 B.C.E.-3000 B.C.E.) و فرهنگ لونگشان (در حدود 3000 B.C.E.-2000 B.C.E.) ردیابی شده است. سوابق تاریخی و دولتی چین از کشورهای متخاصم (481 پیش از میلاد مسیح-221 پیش از میلاد) ، سلسله شین (221 پیش از میلاد – 207 پیش از میلاد) و سلسله هان (202 پیش از میلاد-220 پیش از میلاد) به استفاده از شیوه های پیچیده کشاورزی ، مانند سیستم انبار غذا در سراسر کشور و استفاده گسترده از کشاورزی. با این حال ، قدیمی ترین کتاب چینی موجود در زمینه کشاورزی Chimin Yaoshu از سال 535 است ، نوشته شده توسط جیا سیکسیا
کشاورزی در هند
شواهدی از وجود گندم و برخی حبوبات در هزاره ششم B.C.E. در دره ایندوس یافت شده اند. پرتقال در همان هزاره کشت شد. محصولات زراعی به طور معمول گندم ، نخود فرنگی ، دانه کنجد ، جو ، خرما و انبه بود. کاشت پنبه و منسوجات پنبه در دره کاملاً پیشرفته بود.
