تاثیر استرس بر مغز
استرس مزمن هورمون استرس را افزایش می دهد کورتیزول و بسیاری از عملکردهای مغز را تحت تاثیر قرار می دهد، شما را در معرض بسیاری از اختلالات خلقی و دیگر مسائل روحی قرار می دهد.
1. استرس ایجاد رادیکال های آزاد است که سلول های مغز را می کشد.
کورتیزول مازاد گلوتامات انتقال دهنده عصبی را ایجاد می کند. گلوتامات باعث ایجاد رادیکال های آزاد – مولکول های اکسیژن غیر مجاز می شود – که به سلول های مغزی حمله می کند به همان شیوه ای که اکسیژن به فلز حمله می کند و سبب زنگ زدن می شود. رادیکال های آزاد به طور جدی سوراخ ها را در دیواره های سلول های مغز پانچ می کنند، باعث می شوند که آنها پارگی و مرگ را ایجاد کنند.
استرس همچنین به طور غیر مستقیم به دیگر عادات شیوه زندگی کمک می کند که رادیکال های آزاد بیشتری ایجاد کنند. اگر تنش شما باعث از دست دادن خواب، خوردن غذای ناخواسته، نوشیدن بیش از حد الکل یا سیگار کشیدن برای استراحت باشد، به آزاد کردن رادیکال آزاد کمک می کند.
2. استرس مزمن باعث فراموشی شما می شود. مشکلات حافظه ممکن است یکی از اولین نشانه های استرس شما باشد.
جا گذاشتن کلید ها و قرار ملاقات های فراموش شده، بیشتر به استرس شما اضافه می کند.
اگر همه این استرس ها را پیدا کنید، باعث ایجاد احساس عاطفی بیشتر خواهید شد، دلیلی فیزیولوژیکی برای این موضوع وجود دارد. مطالعات نشان می دهد هنگامی که شما تحت تأثیر فشار قرار می گیرید، سیگنال های الکتریکی در مغز همراه با خاطرات واقعی تضعیف می شود، در حالی که زمینه های مغز در ارتباط با احساسات تقویت می شود.
3. استرس یک چرخه از ترس و اضطراب را ایجاد می کند.
استرس ناحیه ای از مغز شما را به نام آمیگدال تحریک می کند. این مرکز ترس مغز شما است. این موضوع باعث می شود که شما بیشتر احساس ترس کنید، و باعث ایجاد یک چرخه ی بدتر از ترس و اضطراب شوید.
4. استرس تولید سلولهای مغزی جدید را متوقف می کند.
هر روز سلولهای مغز را از دست می دهید. فاکتور نوروتروفی فیبری مغز (BDNF) یک پروتئین است که در حفظ سلولهای مغز موجود و ایجاد تحریک سلول جدید مغز مشارکت دارد. این را می توان به عنوان کود برای مغز مثال زد. BDNF می تواند اثرات منفی استرس بر مغز را جبران کند. اما کورتیزول تولید BDNF را متوقف می کند و موجب تشکیل سلول های جدید مغز می شود. سطوح پایین BDNF با شرایط مرتبط با مغز شامل افسردگی، OCD، اسکیزوفرنی، دمانس و بیماری آلزایمر همراه است.
5. استرس باعث کاهش مواد شیمیایی مغزی می شود که موجب افسردگی می شود.
سلول های مغزی شما از طریق مواد شیمیایی به نام انتقال دهنده های عصبی ارتباط برقرار می کنند. استرس مزمن باعث کاهش سطح انتقال دهنده های انتقالی، به خصوص سروتونین و دوپامین می شود. سطوح پایین هر یک از این انتقال دهنده های عصبی می تواند باعث افسردگی و اضطراب شما شود. سروتونین “مولکول خوشحال” نام دارد. این نقش مهمی در خلق و خوی، یادگیری، کنترل اشتها و خواب دارد. زنان مبتلا به سروتونین کم خواب و دچار به افسردگی، اضطراب و خوردن غذا هستند.
