زراعت و باغداری یکی از از مهمترین فعالیت های اقتصادی جوامع بشری است که از وجود داشته و به عنوان محرک جامعه محسوب می شود. کشاورزی عبارت است از بهره برداری زمین و اهلی کردن گیاه و حیواناتی که برای انسان سودمند هستند و از قدیمی ترین اشکال فعالیت تولیدی اقتصادی در جامعه بشری است.
با توجه به این که جهان آینده به دلیل تنوع نیازها و افزایش جمعیت نیاز شدیدتری به تامین موادغذایی دارد، لذا توسعه ی بخش کشاورزی در هر منطقه ای بایستی در اولویت برنامه ها قرار گیرد.
پیدایش بیشتر تمدن ها تا به امروز پیرامون کشاورزی شکل گرفته است.امروزه نیز با وجود پیشرفت های بسیار در گونه های مختلف فعالیت های اقتصادی (خدمات و صنعت)، کشاورزی همچنان در عرصه ی اقتصاد جوامع مختلف نقش موثر و چشمگیری دارد.
زراعت متشکل از سه فرایند، کاشت، داشت و برداشت گیاهانی است که بعد از کاشت دانه، به مدت یک سال محصول می دهند. گندم، جو، گوجه فرنگی و هویج از جمله گیاهان زراعی هستند.
باغداری فعالیتی در راستای رویاندن گیاهان است که در پیرامون خانه و مسکن افراد و محلی به نام باغ یا باغچه انجام می گیرد که بیشتر در نزدیکی مناطق مسکونی و یا پیرامون شهرها و روستاها قرار دارند و هدف آن کشت و پرورش درختان است. به عبارتی زراعت و باغداری در مقابل یکدیگر قرار دارند.
گیاهان زراعی را می توان به صورت های مختلفی، از جمله بر اساس خصوصیات گیاه شناسی و تکاملی، هدف تولید و مورد مصرف، طول عمر گیاه، نیازهای محیطی و شرایط مطلوب رشد، عملیات زراعی و یا مواردی دیگر تقسیم بندی نمود.
هدف از زراعت و باغداری چیست
فرایند زراعت و باغداری با تولید و پرورش و آماده سازی مواد مورد استفاده انسان برای تغذیه مانند گندم، جو، ذرت و… در حفظ بقای بشر نقش قابل توجهی را ایفا می کند.
تولید گیاهان روغنی و لیفی برای بدست آوردن مواد خام صنعتی از دیگر اهداف زراعت و باغداری است که در در توسعه صنایع کمک قابل توجهی خواهد کرد.
با ایجاد و تولید برگ های سبز و علوفه مانند شبدر و یونجه برای تغذیه دام و طیور استفاده می شود.
با تولید و بهره برداری از ریشه وبرگ و یا گل گیاهان مانند چغندرقند ، هویج، گل کلم و کاهو این مواد به عنوان مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرند.
از اهداف و فواید بی شمار زراعت و کشاورزی می توان تهیه و تولید نشاسته و ساقه نیشکر برای تولید شکر را نام برد که بخش عمده تغذیه بشر را شامل می شود و تامین کننده نیاز بشر در این بخش است.
فعاليت هاي زراعت و باغداري از زيربخش هاي مهم كشاورزي هستند كه بخش وسیعی (71 درصد) از ارزش افزوده بخش كشاورزي را به خود اختصاص داده اند.
به دلیل افزایش جمعیت جهان و تنوع نیازها، وابستگی به کشاورزی و زراعت برای تامین مواد غذایی بیشتر از قبل شده است و توسعه و گسترش بخش کشاورزی و باغداری به عنوان یک امر ضروری شناخته می شود و در این میان قطعا ایجاد فضا و امکانات مورد نیاز برای کشاورزان از اهمیت بالایی برخوردار است.
