Take a fresh look at your lifestyle.

اطلاعات کامل درباره ی پیرسینگ و خطرات و عوارض انجام این کار

پیرسینگ (Piercing) یکی از کارهایی است که به منظور زیبایی انجام می شود و طرفداران زیادی به خصوص در بین دختران جوان دارد. پیرسینگ به معنی سوراخ کردن قسمتی از بدن به منظور تزئین بوسیله ی جواهرات و یا اشاء تزئینی می باشد که در نقاط مختلفی از بدن مانند چال لپ، بالای لب، بینی، ناف و … استفاده می شود.

استقبال زیادی که از این عمل زیبایی شده است ما را به فکر نوشتن مطلبی در این باره انداخت تا همه ی نکات لازم که درباره ی پیرسینگ وجود دارد را به اطلاع شما برسانیم.

اطلاعات کامل درباره پیرسینگ

پیرسینگ چیست؟ پیرسینگ به معنی سوراخ کردن پوست در نواحی مختلف بدن مانند گوش، لب، زبان، شکم، ناف، نقاط شرم گاهی، بینی و … به منظور آویختن انواع زیورآلات می باشد. گاهی نیازی به سوراخ کردن نیست و از پیرسینگ های چسبی استفاده می شود. انواع مختلفی از پیرسینگ وجود دارد که بعضی از آن ها نیاز به سوراخ کردن قسمت هایی از بدن دارند. 

پیرسینگ را با نام های جواهرکاری روی بدن یا سوراخ کاری بدن و یا آژین‌ کاری نیز می شناسند که همه ی آن ها یک معنی می دهد. با وجود زیبایی و جذابیتی که پیرسینگ ایجاد میکند به دلیل این که پوست سوراخ می شود ممکن است عوارض پوستی به همراه داشته باشد. در این نوشته به خطرات و مضرات پیرسینگ نیز اشاره می کنیم.

پیرسینگ و خطرات آن

تاریخچه ی پیرسینگ

تاریخچه ی پیرسینگ به زمان انسان های اولیه بر می گردد و از قدیم وجود داشته و فقط شکل آن عوض شده. در فیلم های قدیمی و تاریخی شاهد مردان و زنانی هستیم که در قسمت های مختلفی از بدن خود مانند لب و بینی و گوش خود آویزهایی از اشیاء تزئینی آویخته اند. در دنیای امروز انجام پیرسینگ ابتدا توسط خواننده ها باب شد و بعد از آن توسط بقیه افراد فراگیر شد و مورد استقبال قرار گرفت.

همه ی دخترها نوعی از پیرسینگ را متحان کرده اند و بلافاصله بعد از تولد گوش آن ها سوراخ شده تا گوشواره آویزان کنند. بنابراین پیرسینگ پدیده ی نو و تازه ای نیست و از قدیم وجود داشته.

روش های انجام پیرسینگ

بطور کلی سه روش برای ایجاد تزئینات بر روی بدن یا همان پیرسینگ وجود دارد که عبارتند از پیرسینگ دائم، پیرسینگ موقت و پیرسینگ میکرودرمال که در ادامه آن ها را توضیح می دهی:

پیرسینگ دائمی

در روش پیرسینگ دائمی محل مورد نظر بوسیله گان یا سوزن در پیرسینگ های آویزی و دستگاه پانچ مخصوص در پیرسینگ های میکرودرمال سوراخ شده و آویز تزئینی پیرسینگ که معمولا جنس فلزی دارد جاگذاری می شود.

پیرسینگ موقت

در روش پیرسینگ موقت لازم نیست پوست سوراخ شود و فقط از آویزهای چسبی یا گیره ای بر روی قسمت های مختلف بدن و صورت استفاده می کنند. این پیرسینگ های چسبی به پوست متصل می شوند و به راحتی قابل متصل شدن هستند و هر زمانی که بخواهید می توانید آن را جدا کنید و هیچ عارضه ای ندارند.

پیرسینگ میکرودرمال

پیرسینگ میکرودرمال نوعی از پیرسینگ است که در آن  یک سمت جواهرات داخل بدن قرار می گیرند و قسمت دیگر آن ها بیرون از بدن باقی می مانند. پیرسینگ میکرودرمال بوسیله دستگاه پانچ مخصوص انجام می شود تا عمق سوراخ ایجاد شده مناسب باشد.

انواع پیرسینگ

پیرسینگ لب و زبان

برای انجام پیرسینگ لب می توان پیرسینگ لب دائمی و پیرسینگ لب چسبی انجام داد. برای پیرسینگ لب می توان از حلقه، سنگ های ریز تزئینی و انواع نگین استفاده نمود. پیرسینگ لب یکی از انواع خطرناک پیرسینگ است.

در پیرسینگ لب، به دلیل تماس با سطح مخاطی و میکروب های دهان احتمال عفونت بسیار زیاد است و همین طور ممکن است شخص دچار خونریزی زیادی شود. پیرسینگ زبان هم یکی از نقاط حساس بدن است که علاوه بر احتمال خطر خفگی به دلیل باز شدن و بلیعدن اتفاقی شیء تزئینی، ممکن است خطرناک باشد و حتی حس چشایی را هم تحت تاثیر قرار دهد. خطر ابتلا به عفونت کشنده آنژین لودوبک در این پیرسینگ بسیار بالا است.

پیرسینگ دندان ها

دراین پیرسینگ بخشی از دندان را می تراشند و نگینی روی آن می چسبانند که این نگین مانع از مسواک زدن آن قسمت از دندان می شود و به مرور زیر آن زرد رنگ خواهد شد.

پیرسینگ بینی

پیرسینگ بینی

در پیرسینگ دائمی بینی قسمتی از بینی که مد نظر است سوراخ شده و جواهرات مختلف هم چون حلقه، زنجیر و سنگ ها از سوراخ ایجاد شده عبور داده می شود اما در پیرسینگ موقت بینی که بـه صورت چسبی می باشد نیازی به سوراخ کردن بینی نیست. انواع حلقه هارا می توان بدون سوراخ کردن به بینی آویخت.

پیرسینگ چشم

در پیرسینگ چشم هم که هنوزخیلی رواج پیدا نکرده، جراح، نگینی را با روشی دقیق اما پر خطر، روی کره چشم در زیر ملتحمه (خارجی ترین لایه چشم) نصب می کند. این نگین بسیار نازک بوده و برای برداشتن آن نیاز به جراحی مجدد است.

پیرسینگ گوش

محل پیرسینگ گوش مهم است به عنوان مثال احتمال عفونت و التهاب در پیرسینگ غضروف گوش به مراتب بیشتر از نرمه گوش است.

انواع دیگیری از پیرسینگ نیز وجود دارند مانند: پیرسینگ گونه، پیرسینگ ناف، پیرسینگ ناحیه شرمگاهی، پیرسینگ چال کمر و ….

پیرسینگ بینی موقت

عوارض پیرسینگ

همان طور که گفتیم انجام پیرسینگ گاهی اوقات با خطراتی همراه است و باعث بروز ناراحتی هایی در بدن می شود. در ادامه به برخی از مشکلات شایع پیرسینگ اشاره می کنیم:

حساسیت: متداول ترین مشکلی که از پیرسینگ ناشی می شود ایجاد حساسیت، خارش، التهاب و قرمزی است که به خصوص هنگام استفاده از فلزات بدلی به ویژه کروم و نیکل به وجود می آید.

عفونت: در برخی موارد دیده شده که ناحیه سوراخ شده دچار عفونت می شود و حتی ممکن است ترشحاتی شبیه خون از آن خارج شود. مصرف آنتی بیوتیک قبل و بعد از پیرسینگ می تواند به حل مشکل کمک کند اما آن را به طور کامل برطرف نمی کند.

خونریزی شدید: این مور به خصوص در پیرسینگ لب و دندان بوجود می آید و ممکن است باعث خونریزی لثه شود. کسانی که اختلال در انعقاد خون دارند به هیچ عنوان نباید پیرسینگ گذاری انجام دهند.

احتمال ابیتلا به بیماری های خونی: اگر برای پیرسینگ از ابزار استریل و استاندارد استفاده نشود احتمال ابتلا به بیماری هایی مانند هپاتیت B و C و ایدز و یا انواع بیماری های قارچی و ویروسی مانند تبخال ، زگیل و … هم وجود دارد.

گوشت اضافه: این مورد هم از مواردی است که ممکن است بعد از پیرسینگ به آن مبتلا شوید به خصوص اگر مستعد آن باشید.

بی حسی موضعی: گاهی دیده شده در ناحیه ای که پیرسینگ انجام می شود به دلیل ناوارد بودن شخصی که مبادرت به انجام پیرسینگ می کند عصب آن قسمت قطع شده و حس خود ار از دست می دهد.

پیرسینگ با توجه به نوع و محل آن می تواند کاملا بی خطر باشد و یا خطراتی مانند مرگ نیز داشته باشد.رعایت احتیاط شرط عقل است.

پیرسینگ چال گونه

برای جلوگیری از خطرات پیرسینگ چه کنیم؟

پیرسینگ با وجود خطرات و مضراتی که دارد همچنان توسط خیلی ها استفاده می شود بنابراین به این دسته افراد توصیه می کنیم تا با انجام اعمال زیر قبل و بعد از پیرسینگ از عوارض پیرسینگ پیشگیری کنند تا خطرات آن به حداقل برسد.

  • به هیچ عنوان برای انجام پیرسینگ به مراکز غیر بهداشتی و نامعتبر مراجعه نکنید.
  • از پیرسینگ های بدل و نیکل استفاده نکنید زیرا خطر حساسیت و عفونت را افزایش می دهد. پیرسینگ های طلا بهترین نوع آن هستند که کمترین میزان حساسیت را ایجاد می کنند.
  •   قبل و بعد از پیرسینگ گذاری از آنتی بیوتیک استفاده کنید.
  • برای ضدعفونی کردن ناحیه سوراخ شده از الکل و بتادین استفاده نکنید. 
  • دو روز اول پس از انجام پیرسینگ (به جز پیرسینگ در ناحیه لب و داخل دهان) به هیچ عنوان با آب تماس نداشته باشید و فقط از صابون‌های آنتی باکتریال برای شستشو استفاده کنید.
  • حوله های کاغذی را جایگزین حوله های پارچه ای کنید .
  • در صورت پیرسینگ لب و دهان از دهانشویه های ضد عفونی کننده استفاده کنید.
  • در دوران بارداری پیرسینگ را انجام ندهید.
  • برای خارج کردن پیرسینگ از پزشک متخصص کمک بگیرید.

امیدواریم اطلاعات کاملی که درباره ی پیرسینگ، انواع آن و خطرات آن در اختیارتان قرار دادیم برای شما مفید بوده باشد و قبل از انجام هرگونه عمل زیبایی خطرات و اقدامات احتیاطی آن را در نظر بگیرید.

 

 

مگ تک

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.