یکی از خوانندگان اخیراً سؤال کرده است ، چه کسی تصمیم می گیرد که مد چه باشد؟ پاسخ به این سؤال ساده است: ما خودمان تصمیم می گیریم که مد چه باشد. به عنوان مصرف کننده ، ما تعیین می کنیم که یک استایل را میپذیریم یا خیر. اگر ما یک طرح جدید بپوشیم و به محبوبیت آن اضافه شود ، ممکن است ان طرح مد شود. اگر آن را بر روی قفسه در فروشگاهی بگذاریم و سراغش نرویم ، سرانجام این استایل از بین خواهد رفت.
برای درک بهتر چگونگی تبدیل شدن یک مد جدید به یک مد قابل قبول ، باید تفاوت بین اصطلاحات کلاسیک و مدرن را بدانیم.
یک مد کلاسیک ، استایلی است که چندین فصل و حتی گاهی سال ها ادامه دارد و توسط طیف گسترده ای از مردم پذیرفته می شود. کلاسیک استایلی است که حتی لازم نیست در مورد آنها فکر کنید. فقط می دانید که آنها هر ساله قابل قبول خواهند بود.
کفش های دو نمونه خوبی از یک استایل کلاسیک است. حتی افرادی که قصد ندارند هرگز با ان کفش بدوند باز هم از ان استایل استفاده میکنند. جزئیات ممکن است از یک فصل به فصلی دیگر تغییر کند ، اما طرح اولیه یکسان است.
لباس ساده مشکی ، کت و شلوار پشمی ، ژاکت چرمی همه مدل های کلاسیک است که سال به سال تکرار می شوند.
از طرف دیگر ، یک استایل مدرن ، استایلی است که فقط یک فصل یا حتی گاهی کمتر از یک فصل به طول می انجامد. استایل مدرن یا هماان مد روز اخرین سطح مد و دیزاین میباشد.
چارتریاس ، یک رنگ سبز روشن و زرد روشن ، است که هر 10 سال یکبار سر زشت خود را بالا می برد اما هرگز به محبوب مردم تبدیل نمیشود.
یکی از دلایلی که استایل مدرن خیلی سریع تغییر میکنند این است که به تعداد بسیار کمی از مردم آنها را انتخاب میکنند و فقط چند روح باجرأت وجود دارند که می توانند این رنگ را بپوشند و به نظر نرسند که در راه یک مهمانی برای هالووین باشند.
سایر مد های روز قدیمی از گذشته که هرگز محبوب نشدند شامل کفش های سکو ، شلوار چرمی و لباس های کاغذی هستند.
بنابراین می بینید که گروهی از طراحان لباس وجود ندارند که مخفیانه در یک اتاق پر از دود در پاریس ملاقات کنند و تصمیم بگیرند که فصل آینده چه مد خواهد شد. ما با خرج کردن دلارهای خود تصمیم می گیریم چه چیزی را قبول کنیم.
