یکی از شعرهای هوشنگ ابتهاج قطعه ای است به نام “اربعین” که آن را در روز هشتم محرم برای امام حسین (ع) سروده است. هوشنگ ابتهاج در کتاب پیر پرنیان اندیش (کتاب گفتگوی هوشنگ ابتهاج با میلاد عظیمی درباره خاطراتش) درباره این شعر می گوید: “این شعر را برای سیدالشهدا سرودم اما نتوانستم آن را تمام کنم.” با توجه به مصادف شدن درگذشت هوشنگ ابتهاج در ماه محرم مناسب دیدیم شعر هوشنگ ابتهاج درباره امام حسین (ع) را با شما به اشتراک بگذاریم.
متن شعر این است:
متن شعر “اربعین” هوشنگ ابتهاج
یا حسین بن علی
خون گرم تو هنوز
از زمین می جوشد
هر کجا باغ گل سرخی هست
آب از این چشمه خون می نوشد.
کربلایی است دلم
ماجرای سرودن شعر برای امام حسین از زبان هوشنگ ابتهاج
در این کتاب که از زبان میلاد عظیمی نوشته شده آمده است:
“امروز هشتم محرم بود و عصر به خانه سایه رفتیم. سایه مغموم بود و از چشم‌هایش معلوم بود گریه کرده. عاطفه گفت: “بازم شیطونی کردین؟” سایه خندید. پرسیدم “اتفاقی افتاده؟”
سایه گفت: “نه! شما می‌دونین که تلویزیون همیشه جلوم روشنه. هر کانالی هم که می‌زنم داره روضه و نوحه نشون می‌ده. من هم گوش می‌کنم و خب گریه‌ام می‌گیره. می‌شینم با اینها گریه می‌کنم. (لبخند می‌زند.)
پس از چند دقیقه گپ و گفت، سایه می‌گوید:
“سال‌ها پیش یک شعری گفتم به اسم «اربعین» که تمومش نکردم.”
با تعجب اصرار می‌کنم شعر را بخواند و می‌خواند.
برای خواندن بیوگرافی هوشنگ ابتهاج کلیک کنید.
همچنین بخوانید: متن شعر چه مبارک است این غم که تو در دلم نهادی
