آیا به شغل دندانپزشکی علاقه دارید؟ آیا همیشه برایتان سوال بوده‌است که متخصصان دندانپزشکی چه آموزش‌هایی می‌بینند. شاید شما فقط علاقمند هستید که از پشت پرده ببینید در مطب دندانپزشکی چه اتفاقاتی رخ می‌دهد. دندانپزشکی حرفه‌ای پر از فرصت‌های خوب است، در این حرفه شما به دیگران کمک می‌کنید، دائما در حال یادگیری هستید و دائما زندگی افراد را به سمت بهترشدن تغییر می‌دهید.
در اینجا در مورد اصول اولیه مسیر شغلی این حرفه، مزایا و چالش‌های آن و نکاتی درباره چگونگی شروع کار در این حرفه، صحبت شده‌است.
چه مشاغلی در دندانپزشکی وجود دارد؟
در ابتدا تنها با بحث درباره آنچه در دندانپزشکی حرفه‌ای، اتفاق می‌افتد، شروع می‌کنیم. در هر مطب دندانپزشک، حتی بدون در نظر گرفتن خود دندانپزشک، نقش‌های مختلف و مورد نیاز بسیاری وجود دارد. نقش دندانپزشکان با در نظرگرفتن توجه به سلامت عمومی شما، با پزشک خانواده مشابه است. به این دلیل که دندانپزشک عمومی به جای تخصص و تمرکز در یک محدوده خاص، از سلامت عمومی دهان ودندان مراقبت می‌کند.
یک دندانپزشک با مدرک دکترا از دانشکده پزشکی فارغ التحصیل می‌شود و مجوز فعالیت شغل دندانپزشکی می‌گیرد. در این حرفه، تمرکزی اساسی بر روی مدیریت سلامت و پیشگیری است که به معنی آن است که آنها به طور مرتب بیماران خود را از نظر وجود هر گونه علائم مربوط به مشکلات دهان، سر، فک یا گردن بررسی می‌کنند. آنها همچنین موظف به انجام کلیه اقدامات دندانپزشکی هستند که فراتر از پاکسازی معمولی دندان است. فراتر از دندانپزشکی عمومی، حوزه‌هایی وجود دارند که دندانپزشکان می‌توانند پس از اتمام دوره دندانپزشکی عمومی، در آنها تخصص پیدا کنند.
یکی از این تخصص‌ها، ارتودنسی است که عمدتا مربوط به ترمیم فک و دندان می‌شود. پریودنتیستی یکی دیگر از این تخصص‌هاست که مربوط به لثه‌ها و ساختارهای پشتیبان دندان‌هاست. جراح دهان، فک و صورت تخصص دیگری است که انجام جراحی و بازسازی استخوان‌های دهان، صورت، سر و گردن را انجام می‌دهد. اگر نیاز به جراح دهان، فک و صورت دارید، احتمالاً با مشکلات قابل توجه‌تری روبرو هستید.
دندانپزشکی زیبایی، نگران ظاهر دندان‌ها و لثه‌های شماست. کارهای دندانپزشکی زیبایی می‌تواند برای بهبود عزت نفس و ترمیم آسیب‌های ناشی از آسیب جسمی، غفلت یا رشد طبیعی که از نظر زیبایی شناختی خوشایند نیستند، شگفتی‌ساز باشند.
مشاغل حمایت‌کننده از شغل دندانپزشکی
مسیرهای شغلی دیگری در دندانپزشکی وجود دارد که نیاز به مدرک دکترا ندارند اما وجود آنها برای کار دندانپزشکی ضروری است. دستیاران دندانپزشک با استریل کردن ابزار، هدایت بیماران به اتاق معاینه و انجام کارهایی چون گرفتن اشعه ایکس، برداشت از دندان بیماران و کارهای دیگر به دندانپزشک کمک می‌کنند. متخصصین بهداشت نسبت به دستیاران دندانپزشک مسئولیت بیشتری دارند، این مسئولیت‌ها شامل پاکسازی رورمره و معاینه بیماران در مورد پوسیدگی دندان یا بیماری‌های دهان است.
متخصصین بهداشت به دلیل میزان آگاهی و مهارتشان در دندانپزشکی اغلب با دندانپزشک اشتباه گرفته می‌شوند و دلیل آن، این است که آنها در هنگام پاکسازی، بیش از دندانپزشک حضور دارند و دیده می‌شوند.
بدون حضور پذیرش و منشی در مطب دندانپزشکی، ما نمی‌توانیم کاری از پیش ببریم. اگر چه آنها برای قرار گرفتن در این موقعیت به آموزشی در حد سایر موقعیت‌ها نیاز ندارند، اما یک منشی دندانپزشکی اغلب مجبور است بسیاری از جنبه‌های زندگی در یک مطب دندانپزشگی را یادبگیرد. زمانی که با مطب یا کلینیک تماس می‌گیرید، یادآوری زمان ملاقات و یا در مورد بیمه‌اتان توضیحاتی دریافت می‌کنید، معمولا منشی شخصی است که با لبخند و اطمینان خاطر در آنجا حضور دارد تا به شما کمک کند.
سرانجام، تکنیسین‌های آزمایشگاه دندانپزشکی هستند که بر اساس توصیه‌های دندانپزشک، تجهیزات دندانپزشکی را برای بیماران، می‌سازند و آماده می‌کنند. از جمله موارد معمول می‌توان به محافظ دهان یا نگهدارنده‌های دهان اشاره کرد. اگر شما از جمله کسانی هستید که با محافظ شبانه می‌خوابید، این افراد کسانی هستند که باید از آنها تشکر کنید.
چرا بهتر است دندانپزشک شخصی مردم‌دار باشد
اکثر کارهایی که در دندانپزشکی وجود دارد مستلزم تعامل با بیماران است. مهارت‌های مردمی در این صنعت بسیار مهم هستند، به این دلیل که تعداد مشتریان بر اساس خدماتی که به مشتری ارائه می‌شود و شیوه برخورد با مشتری، افزایش یا کاهش می‌یابد. وظیفه یک متخصص دندانپزشکی، صرفنظر از اینکه در چه موقعیتی باشد، این است که این احساس اطمینان را در مشتریان به وجود بیاورد که آنها از خدماتی عالی بهره‌مند خواهد شد.
تمایل به کمک به مردم و بهبود زندگی دیگران نیز بخش اساسی کار در شغل دندانپزشکی است. متخصصان دندانپزشک، در کمک به بهبود سلامت و عملکرد دیگران به شکلی قابل توجه، موقعیت منحصر به فردی دارند. علاوه بر این مسئولیت آموزش بیماران در مورد شیوه‌های بهداشت دهان و دندان به شکلی بهتر و مناسب‌تر نیز بر عهده آنان قرار دارد.
از آنجایی که عموما مطب دندانپزشکی مکانی است که در آن بسیاری از بیماران احساس ناراحتی یا حتی وحشت می‌کنند، چگونگی توانایی دندانپزشک یا سایر کارکنان وی در تسکین ترس و فراهم کردن حضور اطمینان‌بخش، باعث می‌شود توانایی فرد برای ادامه درمان افزایش یابد یا از بین برود. این سطح از مسئولیت و اعتماد یکی از مواردی است که در دندانپزشکی بسیار جدی گرفته می‌شود و مورد توجه بسیاری از افرادی است که در موقعیت‌های مختلف مربوط به شغل دندانپزشی فعالیت می‌کنند.
