لاتکس یک لاستیک طبیعی است که از عصاره شیری درخت لاستیکی برزیل Hevea brasiliensis ساخته می شود. لاتکس در محصولات متنوعی از جمله دستکش های پزشکی و لوله های IV مورد استفاده قرار می گیرد. آلرژی زمانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی بدن شما به یک ماده معمولا بی ضرر واکنش نشان می دهد، مثل اینکه یک مهاجم مانند ویروس یا باکتری است. در این حالت تعدادی از آنتی بادی ها و مواد شیمیایی از جمله آنتی هیستامین ها رها می شوند، تا جایی که باعث واکنش ایمنی التهابی می شوند.
طبق بیان مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، آلرژی های لاتکس 1 تا 6 درصد مردم را تحت تأثیر قرار می دهد. یک واکنش آلرژیک به لاتکس ممکن است از خفیف تا شدید باشد. در بعضی موارد، حتی می تواند زندگی فرد را تهدید کند. این مقاله به شما کمک می کند تا در مورد علائم آلرژی به لاتکس و چگونگی جلوگیری از این وضعیت خطرناک بیشتر بدانید.
علائم آلرژی نسبت به لاتکس چیست؟
واکنش های آلرژیک به لاتکس اغلب به صورت بثورات در نقطه تماس، معروف به درماتیت تماسی می باشند. این علائم می توانند شامل موارد زیر باشند:
• خارش دست
•لکه های پوستی
• کهیر
• اگزما (به صورت نَم یا ترک پوست)
این واکنش ها معمولا موقتی می باشند. ممکن است طی چند دقیقه از قرار گرفتن در معرض این ماده شروع شوند، اما ممکن است چندین ساعت طول بکشد تا توسعه پیدا کنند. برای تسکین هرگونه قرمزی ایجاد شده ممکن است به کرم هیدروکورتیزون یا لوسیون کالامین نیاز داشته باشید.
پروتئین های لاتکس گاهی اوقات می توانند به صورت هوا وارد بدن شوند. وقتی این اتفاق بیفتد، فرد حساس ممکن است ناآگاهانه آن ها را تنفس کند و واکنش های شدیدتری را ایجاد کند. این واکنش ها می تواند شامل موارد زیر باشند:
• پوست، لب، یا زبان متورم و قرمز
• آبریزش بینی
• تنگی نفس (با خس خسیا بدون آن)
• درد شکم
• اسهال
• استفراغ
• ضربان قلب سریع
• سرگیجه
آنافیلاکسی یک واکنش نادر نسبت به لاتکس می باشد و می تواند زندگی فرد را تهدید کند. علائم آن شبیه به حساسیت های موجود در هوا است اما بسیار شدیدتر می باشد. شوک آنافیلاکتیک در صورت عدم درمان می تواند باعث مشکلات شدید تنفس، کاهش فشار خون یا حتی مرگ شود.
محصولاتی که حاوی لاتکس می باشند
صدها محصول حاوی لاتکس می باشند، از جمله بیشتر کالاهایی که کشیده می شوند. این موارد عبارتند از:
• وسایل پزشکی مانند دستکش، لوله های داخل وریدی، کاتِتِر و کاف های فشار خون
• دستگاه های دندانپزشکی شامل نوارهای لاستیکی ارتودنسی و بندهای دندانپزشکی
• محصولات ضد بارداری مانند کاندوم و دیافراگم
• لباس های حاوی نوارهای الاستیکی مانند شلوار یا لباس زیر، کفش پیاده روی و بارانی
• بعضی از کالاهای خانگی مانند کیسه های نگهدارنده زیپدار، حمام، برخی فرش ها و دستکش های لاستیکی
• وسایل کودک و نوزاد از جمله پستانک، نوک سینه بطری، پوشک یکبار مصرف و دندان های شیری یا اسباب بازی های دیگر
• بعضی از وسایل مدرسه یا دفتر مانند نوارهای لاستیکی، پاک کن، نوار چسب، سیمان لاستیکی و رنگ
• باند الاستیکی
• بادکنک های لاستیکی
واکنش مشابه لاتکس با غذاهای خاص
آکادمی آلرژی، آسم و ایمونولوژی آمریکا تخمین می زند که 50 درصد از افراد مبتلا به آلرژی نسبت به لاتکس دارای انواع دیگر آلرژی نیز می باشند. بعضی از افراد مبتلا به الرژی نسبت به لاتکس ممکن است نسبت به بعضی غذاها که حاوی پروتئین هایی مشابه با لاتکس هستند، نیز آلرژی داشته باشند. این مورد به عنوان واکنش متقابل شناخته می شود.
افرادی که بیشترین خطر را برای آلرژی نسبت به لاتکس دارند
تعداد کارمندان مراقبت های بهداشتی تحت تأثیر آلرژی به لاتکس بسیار بالاتر از حد متوسط است. در واقع، بنیاد آسم و آلرژی آمریکا تخمین می زند که بین 8 تا 17 درصد از کل کارمندان مراقبت های بهداشتی آلرژی دارند. تصور می شود که افزایش استفاده و قرار گرفتن در معرض لاتکس دلیل اصلی افزایش نرخ بالاتر در این گروه می باشد.
سایر افرادی که در معرض خطر بیشتری قرار دارند عبارتند از:
• کسانی که آلرژی متقاطع در ارتباط با مواد غذایی دارند
• آرایشگرها
• کودکانی که دارای اسپینا بیفیدا هستند یا چندین عمل جراحی داشته اند
• افرادی که به روش های مکرر پزشکی نیاز دارند
• مراقبان کودک
• کارگران خدمات غذایی
• خانه داران
• افرادی که در کار تولید لاستیک یا کارخانه لاستیک هستند
درمان آلرژی نسبت به لاتکس
هیچ درمانی برای آلرژی نسبت به لاتکس وجود ندارد، بنابراین بهترین درمان اجتناب است. برای واکنش های خفیف، پزشک ممکن است آنتی هیستامین را برای درمان علائم شما تجویز کند. اگر آلرژی شدید نسبت به لاتکس دارید، می توانید از اپی نفرین تزریقی برای جلوگیری از آنافیلاکسی استفاده نمایید.
کاهش خطر آلرژی نسبت به لاتکس
آلرژی نسبت به لاتکس در دنیای مدرن بسیار رایج است، ممکن است جلوگیری از مواجهه با آن دشوار باشد. با این حال، مواردی وجود دارند که می توانید برای کاهش ابتلا به آن انجام دهید. این موارد عبارتند از:
• استفاده از دستکش بدون لاتکس (مانند دستکش وینیل، دستکش بدون پودر، دستکش هایپوآلرژیک یا دستکش)
• اطلاع دادن به ارائه دهندگان موارد بهداشتی و درمانی (از جمله دندانپزشکان) در مورد هرگونه آلرژی نسبت به لاتکس
آلرژی نسبت به لاتکس به ندرت زندگی فرد را تهدید می کند. نکته اصلی در جلوگیری از علائم، محدود کردن میزان قرار گرفتن در معرض این مواد تا حد امکان است. اگر در معرض کار با مواد لاتکس هستید، این مورد بسیار بی محافظت تر از حالتی است که بتوان بیان کرد. اگر احتیاط زیادی را انجام دهید، می توانید بدون تغییر در سبک زندگی، از علائم آن خودداری نمایید. از متخصص آلرژی سؤال کنید که آیا مورد شما به اندازه کافی شدید است که بتواند مراجعه برای درمان پزشی را تضمین کند.
