تتراسایکلین برای درمان انواع مختلف عفونت ها از جمله درمان انواع آکنه استفاده می شود. یک آنتی بیوتیک است که با متوقف کردن رشد باکتری ها فعالیت می کند. این آنتی بیوتیک برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده میشود. برای عفونت های ویروسی (مانند سرماخوردگی معمولی، آنفولانزا) عمل نمی کند. استفاده از هر آنتی بیوتیک در مواقعی که نیازی به آن نیست می تواند باعث عدم کارکرد آن در عفونت های آینده شود. همچنین می توان از تتراسایکلین در ترکیب با داروهای ضد زخم برای درمان انواع خاصی از زخم معده استفاده کرد. در ادامه بیشتر خواهیم گفت که تتراسایکلین برای چی خوبه؟
دسترسی سریع به مطالب
تتراسایکلین برای چه چیزی استفاده می شود
نام عمومی: تتراسایکلین
اشکال دارو: کپسول و پماد
تتراسایکلین برای چه خوب است؟ تتراسایکلین برای درمان بسیاری از عفونت های مختلف باکتریایی پوست، روده ها، دستگاه تنفسی، مجاری ادراری، دستگاه تناسلی، غدد لنفاوی و سایر سیستم های بدن و اغلب در درمان آکنه شدید یا بیماری های مقاربتی مانند سفلیس، سوزاک یا کلامیدیا استفاده می شود.
تتراسایکلین همچنین برای درمان عفونت هایی که می توانید از تماس مستقیم با حیوانات آلوده یا غذای آلوده دریافت کنید، استفاده می شود.
در برخی موارد، تتراسایکلین زمانی مصرف می شود که پنی سیلین یا آنتی بیوتیک دیگری برای درمان عفونت های جدی مانند سیاه زخم، لیستریا، کلستریدیوم، اکتینومایسس و دیگران استفاده نشود.
مکانیسم عمل تتراسایکلین
تتراسایکلین با مسدود کردن اتصال آمینوآسیل-tRNA باردار در زنجیره پپتیدی محل P، سنتز پروتئین را مهار می کند. تتراسایکلین محل P را مسدود می کند به طوری که پیوند هیدروژنی بین اسیدهای آمینه ایجاد نمی شود. تتراسایکلین به زیر واحد 30S و 50S ریبوزومهای میکروبی متصل می شود. بنابراین، از تشکیل زنجیره پپتیدی جلوگیری می کند. این عمل معمولاً حتی با قطع دارو بازدارنده و برگشت ناپذیر نیست.
مکانیسم های مقاومت تتراسایکلین
باکتری ها معمولاً از انتقال ژنی که پمپ خروجی یا پروتئین محافظ ریبوزومی را رمزگذاری می کند، در برابر تتراسایکلین مقاومت می کنند. پمپ های خروجی به طور فعال تتراسایکلین را از سلول خارج می کنند و از تجمع غلظت بازدارنده تتراسایکلین در سیتوپلاسم جلوگیری می کنند. پروتئین های حفاظتی ریبوزومی با ریبوزوم در تعامل هستند و تتراسایکلین را از ریبوزوم خارج می کنند و به ترجمه ادامه می دهند.
نقش عملکردی تتراسایکلین
تتراسایکلین برای درمان عفونت های ناشی از باکتری ها از جمله ذات الریه و سایر عفونت های دستگاه تنفسی استفاده می شود. برخی عفونتهای پوستی، چشمی، لنفاوی، روده، دستگاه تناسلی و ادراری و برخی عفونت های دیگر که توسط کنه، شپش، کنه و حیوانات آلوده منتقل می شوند. همچنین در کنار سایر داروها برای درمان آکنه استفاده می شود. تتراسایکلین همچنین برای درمان طاعون استفاده می شود. همچنین می تواند در بیمارانی که تحت درمان با پنی سیلین برای درمان انواع خاصی از مسمومیت غذایی و سیاه زخم استفاده شود.
آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین برای سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت های ویروسی موثر نیستند. استفاده از آنتی بیوتیک ها در مواقعی که نیازی به آن ها نیست، خطر ابتلا به عفونت دیرتر را افزایش می دهد که در برابر درمان آنتی بیوتیکی مقاومت می کند.
تتراسایکلین همچنین گاهی برای درمان بیماری لایم و مالاریا و جلوگیری از طاعون و تولارمی در افرادی که در معرض میکروب طاعون یا تولارمی قرار گرفته اند مورد استفاده قرار می گیرد. با پزشک خود در مورد خطرات استفاده از این دارو برای بیماری خود صحبت کنید.
نحوه مصرف تتراسایکلین
تتراسایکلین به صورت یک کپسول است که از طریق دهان و معمولاً دو یا چهار بار در روز مصرف می شود. تتراسایکلین باید با معده خالی، حداقل 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا یا میان وعده مصرف شود. با هر دوز تتراسایکلین یک لیوان کامل آب بنوشید. تتراسایکلین وقتی با معده خالی 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا مصرف می شود ، بهتر عمل می کند. در صورت بروز ناراحتی معده، از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید این دارو را با غذا مصرف کنید. هر دوز را با یک لیوان کامل آب (8 اونس یا 240 میلی لیتر) مصرف کنید مگر اینکه پزشک شما دستور دیگری دهد. پس از مصرف این دارو حداقل 10 دقیقه دراز نکشید. به همین دلیل، آن را قبل از خواب مصرف نکنید.
این دارو را 2-3 ساعت قبل یا بعد از مصرف هرگونه محتویات حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم مصرف کنید. برخی از آنتی اسیدها، کیناپریل، اشکال خاصی از دیدانوزین، ویتامین ها/مواد معدنی و محصولات لبنی (مانند شیر، ماست)، آب غنی شده با کلسیم، بیسموت ساب سالیسیلات، آهن و زینک به تتراسایکلین متصل شده و از جذب کامل آن جلوگیری می کند. از تتراسایکلین همراه غذا، به ویژه همراه با محصولات لبنی مانند شیر، ماست، پنیر و بستنی استفاده نکنید.
سوسپانسیون خوراکی (مایع) را درست قبل از اندازه گیری دوز به خوبی تکان دهید. داروی مایع را با قاشق اندازه گیری یا فنجان دارو اندازه گیری کنید.
در صورت نیاز به جراحی، زودتر به جراح اطلاع دهید که از تتراسایکلین استفاده می کنید.
در صورت استفاده طولانی مدت از این دارو، ممکن است به آزمایشات پزشکی مکرر نیاز داشته باشید.
علائم ممکن است قبل از برطرف شدن کامل عفونت بهبود یابد. حذف دوزها همچنین ممکن است خطر ابتلا به عفونت بیشتر مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها را افزایش دهد. تتراسایکلین عفونت ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نمی کند.
این دارو را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید، حتی اگر علائم مشابه شما را داشته باشد.
این دارو را در دمای اتاق نگهداری کنید.
پس از گذشت تاریخ انقضا روی برچسب، هرگونه تتراسایکلین بلا استفاده را دور بریزید. مصرف تتراسایکلین منقضی شده می تواند به کلیه های شما آسیب برساند.
چه افرادی نباید از تتراساکلین استفاده کنند
- کودکان زیر 8 سال نباید از این دارو استفاده کنند.
- استفاده از تتراسایکلین در دوران بارداری می تواند به جنین آسیب برساند یا باعث تغییر رنگ دائمی دندان در اواخر عمر نوزاد شود.
- تتراسایکلین به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است بر رشد استخوان و دندان نوزاد شیرخوار تأثیر بگذارد. در صورت شیردهی به نوزاد این دارو را بدون اطلاع پزشک مصرف نکنید.
- تتراسایکلین می تواند قرص های ضد بارداری را کم اثر کند. از پزشک خود در مورد استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری غیر هورمونی (کاندوم ، دیافراگم با اسپرم کش) برای جلوگیری از بارداری سوال کنید.
حساسیت به تتراسایکلین
در صورت حساسیت به تتراسایکلین یا داروهای مشابه مانند دمکلوسیکلین، داکسی سایکلین، مینوسیکلین یا تیگسیکلین، نباید از این دارو استفاده کنید.
برای اطمینان از بی خطر بودن تتراسایکلین، در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:
- بیماری کبد
- بیماری کلیوی
اگر از تتراسایکلین برای درمان سوزاک استفاده می کنید، پزشک ممکن است شما را آزمایش کند تا مطمئن شود که شما نیز سفلیس، بیماری دیگر مقاربتی، نداشته باشید.
عوارض جانبی تتراسایکلین
به یاد داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده است زیرا او تشخیص داده که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است.
در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک به تتراسایکلین، از اورژانس کمک بگیرید.
در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
- تاول شدید، لایه برداری و قرمز شدن بثورات پوستی
- تب، لرز، بدن درد، علائم آنفولانزا
- رنگ پریدگی یا زردی پوست، کبودی یا خونریزی آسان
- عفونت جدید
- تهوع، استفراغ، اسهال، ناراحتی معده، از دست دادن اشتها
- لکه ها یا زخم های سفید داخل دهان
- زبان متورم، مشکل در بلع
- زخم یا تورم در ناحیه مقعد یا دستگاه تناسلی
- خارش یا ترشح واژن
عوارض جدی تر تتراسایکلین
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله:
- تغییر رنگ ناخن
- درد عضلانی
- بلع دشوار یا دردناک
- تغییر در میزان ادرار
- تغییر رنگ قهوه ای
- رنگ خاکستری دندان
- بی حسی و سوزن سوزن شدن دست و پا
- خستگی غیرمعمول
- گلودرد مداوم
- تب
- لرز
- زنگ در گوش
- کاهش شنوایی
- کبودی و خونریزی آسان
- درد شدید معده
- زرد شدن پوست و چشمها
- ادرار تیره
سریعا دارو را قطع کنید و به پزشک مراجعه شود.
تتراسایکلین به ندرت ممکن است باعث افزایش جدی فشار داخل جمجمه شود. با این حال، احتمال از دست دادن دائمی بینایی یا کوری وجود دارد.
در صورت داشتن:
- سردرد مداوم
- تغییرات بینایی (مانند تاری دید/دوبینی ، کاهش بینایی ، کوری ناگهانی)
- تهوع/استفراغ مداوم
فوراً از پزشک کمک بگیرید.
استفاده از این دارو برای دوره های طولانی یا مکرر ممکن است منجر به برفک دهان یا عفونت قارچی جدید (عفونت قارچی دهان یا واژن) شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است.
با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله:
- بثورات
- ضایعات/زخم های پوستی
- خارش/تورم (به ویژه صورت/زبان/گلو)
- سرگیجه شدید
- مشکل تنفسی
- جدید یا بدتر شدن تورم/درد در مفاصل
- درد قفسه سینه پ
- ضربان قلب سریع/نامنظم
فوراً از پزشک کمک بگیرید.
تداخل دارویی تتراسایکلین
پزشک خود را در مورد تمام داروهای فعلی خود و هر گونه شروع یا قطع مصرف، به ویژه موارد زیر، مطلع کنید:
- ایزوترتینوئین (آکوتان)
- ترتینوئین Renova ، Retin-A ، Vesanoid
- رقیق کننده خون (وارفارین ، کومادین ، ژانتوون)
- داروی ضد اسید یا ملین
- مکمل ویتامین یا مواد معدنی حاوی آهن ، روی ، کلسیم یا منیزیم.
موارد احتیاط در مصرف تتراسایکلین
- قبل از مصرف تتراسایکلین، در صورت حساسیت به آن، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. یا به سایر تتراسایکلین ها (به عنوان مثال، داکسی سایکلین، مینوسیکلین)، یا در صورت داشتن حساسیت های دیگر.
- قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید، به ویژه در مورد: بیماری کلیوی، بیماری کبدی، مشکلات بلع، مشکلات مری.
- این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود و شما را در برابر خورشید حساس می کند.
- قبل از انجام عمل جراحی، به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید که از تتراسایکلین استفاده می کنید.
- هنگام استفاده از این دارو در افراد مسن احتیاط شود.
- هر گونه تتراسایکلین بلااستفاده را زمانی که منقضی می شود یا دیگر نیازی به آن نیست دور بیندازید. پس از سپری شدن تاریخ انقضا روی برچسب، این دارو را مصرف نکنید. تتراسایکلین منقضی شده می تواند باعث ایجاد سندرم خطرناک و در نتیجه آسیب به کلیه ها شود.
- از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا اشعه ماوراء بنفش مصنوعی (چراغ های خورشیدی یا تخت های برنزه) خودداری کنید.
- تتراسایکلین می تواند پوست شما را در برابر نور خورشید حساس تر کرده و آفتاب سوختگی ایجاد کند. در صورت قرار گرفتن در معرض آفتاب، از کرم ضد آفتاب استفاده کنید و یا لباس بلند بپوشید.
مصرف بیش از حد تتراسایکلین
در صورت مصرف بیش از حد و علائم جدی مانند از دست دادن یا مشکل در تنفس سریعا به اورژانس مراجعه کنید.
این دارو برای وضعیت فعلی شما تجویز شده است. برای عفونت دیگر از آن استفاده نکنید مگر اینکه پزشک به شما دستور داده باشد.
مصرف دوز فراموش شده تتراسایکلین
در صورت فراموش شدن یک دوز، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. برای جبران اش، دوز فعلی را دو برابر نکنید.
