کهیر چیست و علت آن + روش های رفع کهیر معمولی و مزمن

کهیر با لکه قرمز پوستی آغاز شده و سپس، به یک تاول برجسته با مرزهای مشخص تبدیل می شود. آن اغلب به دلیل پاسخ غیرطبیعی سیستم ایمنی ایجاد می شود. در حالی که کهیر اغلب به دلیل آلرژی به یک ماده غذایی یا دارو ایجاد می شود اما علت ایجاد کهیر می تواند غیرمرتبط به آلرژی نیز باشد. علائم کهیر آن ممکن است بعد از بروز به سرعت از بین بروند یا می توانند برای مدت زمان طولانی باقی بمانند. در این مقاله، خواهیم گفت کهیر چیست و علت آن چیست همچنین علائم و علل احتمالی کهیر زدن را توضیح می دهیم. علاوه بر این، نحوه رفع و درمان کهیر و زمان مراجعه به پزشک برای انجام آزمایش و درمان کهیر را پوشش می دهد.

کهیر چیست؟

کهیر یکی از لکه های پوستی شایع است و می تواند فرد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است در هر قسمتی از بدن ایجاد شود، ازجمله کف دست یا پا. حدود 20 درصد از افراد در برهه ای از زندگی، کهیر را تجربه می کنند.

شکل ظاهری کهیر به این صورت است:

• آن ها به صورت تاول های برجسته ظاهر می شوند (گاهی اوقات، به آن تورم یا برآمدگی پوستی نیز گفته می شود).
• شکل و اندازه کهیر ها متفاوت است و معمولاً مرز مشخصی دارند.
• با فشار دادن کهیر، مرکز کهیر سفید می شود.
• علاوه بر این، کهیر باعث خارش می شود.

اکثر کهیرها حاد (به صورت ناگهانی ظاهر می شوند) و خود محدودشونده هستند. کهیر ها معمولا طی 24 تا 48 ساعت بعد به خودی خود از بین می روند. برای از بین رفتن برخی دیگر ممکن است زمان طولانی تری لازم باشد. در این مدت، ناپدید شدن و ظاهر شدن مجدد کهیرها غیرمعمول نیست.

کهیر مزمن چیست؟

اگر کهیر برای شش هفته یا بیشتر باقی بماند، تبدیل به کهیر مزمن می شود. کهیر مزمن می تواند برای ماه ها و حتی سال ها باقی بماند و در اثر استرس و اضطراب، گرما، سرما و سایر محرک های فیزیکی تحریک شود. علائم کهیر ممکن است با علائم بیماری های دیگر ازجمله اگزما (درماتیت آتوپیک) یا پسوریازیس اشتباه گرفته شوند.

برخلاف کهیر، علائم اگزما شامل خشکی، پوسته پوسته شدن، ترک خوردن یا خونریزی است که اغلب در آرنج، زانو و دست و گاهی در اطراف چشم ها می باشد.

پسوریازیس یک بیماری خوایمنی است که ضایعات ضخیم و زبری روی پوست ایجاد می کند.

علت کهیر چیست؟

در مجموع، شکل های مختلف کهیر در نتیجه پاسخ غیرطبیعی سیستم ایمنی ایجاد می شوند. در حالی که آلرژی علت اصلی بروز کهیر است اما تنها علت نمی باشد.

کهیر ناشی از آلرژی

علت کهیر می تواند آلرژی باشد. کهیر ناشی از آلرژی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی به طور غیرطبیعی نسبت به یک ماده بی ضرر واکنش نشان می دهد. سیستم ایمنی، ماده ی شیمیایی به نام هیستامین را وارد جریان خون می کند. هیستامین یک ماده التهابی است که علائم آلرژی را به همراه دارد و بر سیستم تنفسی، سیستم گوارشی و پوست تاثیر می گذارد.

محرک های رایج کهیر ناشی از آلرژی به شرح زیر هستند:

• مواد غذایی (ازجمله صدف، تخم مرغ و آجیل)
• داروها (ازجمله آسپرین و آنتی بیوتیک ها)
• نیش حشرات (به خصوص نیش زنبور و مورچه آتشین)

کهیر مزمن نهان زاد

کهیر مزمن اغلب نهان زاد است (دلیل مشخصی ندارد) و هنگام استرس و اضطراب بدتر می شود.

دلیل اصلی کهیر مزمن مشخص نیست. در برخی از بیماران، اتو آنتی بادی ها (پروتئین های ایمنی که سلول های خود بدن را هدف قرار می دهند) در خون پیدا می شوند اما لزوماً ایجاد بیماری نمی کنند.

آزمایش این اتو آنتی بادی ها معمولاً توصیه نمی شود زیرا نتایج مثبت نمی تواند به تشخیص کهیر مزمن یا انتخاب گزینه های درمان کمکی بکند.

در حالی که علت اصلی کهیر مزمن ممکن است با کهیر ناشی از آلرژی متفاوت باشد، نتیجه یکسان خواهد بود (البته، برای مدت زمان طولانی تر). زنان بیشتر از مردان تحت تاثیر قرار می گیرند.

رایجترین دلایل کهیر: محرک های فیزیکی

محرک های فیزیکی متداول کهیر شامل موارد زیر هستند:

• گرما
• سرما
• نور خورشید
• فشار
• ارتعاش
• آب
• اصطکاک

نوعی از کهیر به نام کهیر ناشی از از ورزش زمانی ایجاد می شود که بعد از قرار گرفتن در معرض یک محرک آلرژی مانند گرد و غبار، دارو یا یک غذای خاص ورزش می کنید.

عفونت ها و بیماری ها

علت کهیر می تواند عفونت باشد. برخی از عفونت ها و بیماری ها باعث کهیر مزمن یا حاد می شوند. آن ها شامل هپاتیت، بیماری مزمن کلیوی، لنفوم و شماری از اختلالات خودایمنی (از جمله لوپوس، تیروئیدیت هاشیموتو که سبب کم‌ کاری تیروئید می‌ شود و آرتریت روماتوئید) هستند.

چه داروهایی باعث بروز کهیر می شوند؟

کهیر ناشی از دارو زمانی ایجاد می شود که کهیر به خاطر مصرف یک داروی تجویزی یا بدون نسخه (OTC) به وجود آید. رایج ترین داروهایی که ممکن است باعث کهیر شوند عبارتند از:

• آنتی بیوتیک ها، به ویژه پنی سیلین
• داروهای دارای سولفانیلامید (مانند باکتریم، سپترا)
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) (مانند آسپرین، ایبوپروفن)

روش های درمان کهیر

اکثر کهیرها در عرض چند روز از بین می روند. کمپرس آب سرد می تواند خارش و تورم را بهبود دهد.

درمان کهیر به علت ایجاد کهیر و علائم آن بستگی دارد. برخی از موارد تا چند هفته طول می کشند و ممکن است به آنتی هیستامین های خوراکی برای کاهش علائم نیاز داشته باشند.

آنتی هیستامین های بدون نسخه مانند آلگرا (فکسوفنادین)، کلاریتین (لوراتادین) و زیرتک (ستیریزین) معمولاً باعث تسکین علائم می شوند. داروهای آنتی هیستامین قوی تر باید با نسخه مصرف شوند.

اگر آنتی هیستامین ها برای تسکین علائم کافی نباشند، داروهای دیگری باید اضافه یا جایگزین شوند، به خصوص اگر دلیل بروز کهیر غیرآلرژی باشد. این علل شامل موارد زیر هستند:

• مسدودکننده های B2 ازجمله پپسین (فاموتیدین) و تاگامنت (سایمتدین) در ترکیب با آنتی هیستامین ها موجب کاهش تورم عروق می شوند.
• کورتیکواستروئیدها، مانند پردنیزون، می توانند پاسخ ایمنی را تضعیف کنند و خارش و تورم را به سرعت تسکین دهند. اگرچه این روش درمان برای چند روز مفید است اما به دلیل عوارض جانبی قابل توجهی که دارد، برای بلندمدت توصیه نمی شوند.
• اصلاح کننده های لوکوترین مانند اکولاد (زفیرلوکاست) و سینگولار (مونته لوکاست) معمولاً برای درمان آسم استفاده می شوند. با این وجود، آن ها برای درمان نوع خاصی از كهير مزمن ايديوپاتيک که تنها با آنتی هیستامین ها برطرف نمی شود، بکار می روند.
• داکسپین یک داروی ضدافسردگی سه حلقه ای است که دوز کم آن مانند یک آنتی هیستامین قوی عمل می کند.
• زولید (اومالیزوماب) یک آنتی بادی مونوکلونال تزریقی است که برای درمان کهیر مزمنی که به آنتی هیستامین ها پاسخ نداده است، بکار می رود.

در صورت امکان، پرهیز از محرک ها در وهله اول می تواند از ایجاد کهیر جلوگیری کند.

همچنین بخوانید: درمان کهیر با داروهای گیاهی

عوارض و فاکتورهای ریسک مرتبط با کهیر

گاهی اوقات، کهیر با تورم بسیار شدید بافت که آنژیوآدم نامیده می شود، همراه است و بر صورت، لب ها، زبان، گلو و پلک ها تاثیر می گذارد.

اگر این اتفاق افتاد و دچار مشکل در تنفس شدید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

آیا آزمایشی برای تشخیص کهیر وجود دارد؟

کهیر معمولاً با بررسی سابقه پزشکی و ظاهر بثورات تشخیص داده می شود. معمولاً به تصویربرداری و آزمایش نیاز نیست.

شدت آن را می توان بر اساس ابزار ارزیابی به نام امتیاز فعالیت کهیر (UAS) طبقه بندی کرد.

برای این منظور، به بیمار از نظر خارش و جای کهیر، امتیازی بین 0 (فعالیت کم بیماری) تا 3 (فعالیت شدید بیماری) داده می شود.

داشتن حداکثر امتیاز 6 بدان معنی است که بیمار به درمان بشتر نیاز دارد، به خصوص اگر علائم مزمن باشند.

در صورت نیاز به آزمایش بیشتر، یکی از موارد زیر باید انجام شود:

• آزماش آلرژی در صورتی توصیه می شود که حساسیت شدیدی به غذا، دارو یا نیش حشرات داشته باشید. تست پوستی و تست IgE دو شکل رایج از تست آلرژی به شمار می رود.
• آزمایش های چالش فیزیکی نیز برای تایید این موضوع انجام می شوند که کهیرهای مزمن علت فیزیکی دارند. این شامل اعمال محرک های مشکوکی ازقبیل یخ، گرما، نور و اصطکاکا بر پوست است. تست ورزش نیز برای تشخیص کهیر ناشی از علل فیزیکی بکار می رود.
• بیوپسی پوست (برداشتن نمونه ای از پوست برای ارزیابی آزمایشگاهی) تنها در صورتی انجام می شود که کهیر بهبود پیدا نکند و علت دیگری برای بروز آن پیدا نشود. اگر توضیح نامشخصی برای کهیر وجود نداشته باشد، بیوپسی معمولاً هیچ نتیجه غیرمعمولی را نشان نمی دهد.

همچنین بخوانید: انواع حساسیت پوستی در کودکان

برای درمان کهیر چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

زمانی باید به پزشک مراجعه کرد که کهیر:

• بخش بزرگی از بدن را در بر بگیرد.
• طی چند روز، به خودی خود برطرف نشود یا به دارو بدون نسخه (مانند آنتی هیستامین) پاسخ مثبت نشان ندهد.
• به خاطر یک آلرژی مشخص ایجاد شود.

در موارد نادر، کهیر به صورت بخشی از یک آلرژی بسیار خطرناک به نام آنافیلاکسی ایجاد شود.

اگر کهیر با موارد زیر همراه بود، به اورژانس زنگ بزنید یا از کسی بخواهید تا شما را به نزدیک ترین بیمارستان ببرد:

• تورم صورت
• دشواری در تنفس
• ضربان قلب تند
• استفراغ

آنافیلاکسی اگر درمان نشود، منجر به شوک، کما، نارسایی تنفسی یا قلبی و حتی مرگ خواهد شد.

خلاصه

کهیر، برآمدگی های قرمز رنگ روی پوست هستند که منجر به خارش می شوند. آن ها عموماً به خاطر آلرژی به وجود می آیند اما ممکن است علل فیزیکی (ازقبیل گرما یا سرما) یا یک بیماری زمینه ای نیز دخیل باشند. اکثر موارد کهیر طی دو تا چند روز به خودی خود برطرف می شوند. تسکین علائم در موارد مزمن ممکن است به آنتی هیستامین و یا داروهای دیگر نیاز داشته باشد.

سخن پایانی

در حالی که کهیر ناخوشایند و آزاردهنده است اما معمولاً مشکل جدی به حساب نمی آید. با این وجود، اگر در زندگی روزانه شما اختلال ایجاد کرد، از پزشک خود بخواهید تا شما را به یک متخصص آلرژی ارجاع دهد. متخصص آلرژی می تواند با انجام آزمایشات مختلف متوجه علت آن شود.

همچنین بخوانید: عوامل تشدید کننده آلرژی

سوالات متداول