«قلبت را دنبال کن. قلبت بهترین راهنما در هر کار بزرگی است». من اغلب این توصیه را دنبال می کنم اما حیواناتی که قلب ندارند، چه می کنند؟
منظور من افرادی که هیچ گونه احساس و عواطف ندارند، نیست. من در واقع در مورد حیواناتی صحبت می کنم که قلب ندارند. شاید با خود فکر کنید، این موضوع عجیب تر از داستان است.
کدام حیوانات بدون قلب زندگی می کنند؟
چندین حیوان وجود دارند که بدون قلب زندگی می کنند. آن ها به پمپاژ خون توسط قلب یا انتقال اکسیژن از طریق سیستم گردش خون نیازی ندارند. این امر به نظر غیر قابل تصور می رسد اما چنین حیواناتی می توانند بدون قلب به راحتی زندگی کنند.
در این مقاله، بیشتر در مورد این حیوانات شگفت انگیز و نحوه عملکرد آن ها بدون قلب صحبت خواهیم کرد.
ستاره دریایی (Asteroidea)
ستاره دریایی در تقریباً تمام محیط های آبی، به ویژه اقیانوس ها زندگی می کند. آن ها پلانکتون، حلزون، صدف خوراکی و حتی سایر ستاره های دریایی را می خورند. از آنجایی که ستاره دریایی دندان ندارد، غذا را به طور کامل قورت می دهد.
ستاره دریایی، سیستم گردش خون به منظور پمپاژ خون در سرتاسر بدن ندارد. به جای یک سیستم رگی دارای خون، آن ها سیستم رگی پر از آب دارند که آب دریا را در بدن حمل می کند. به عبارت دیگر، ستاره دریایی دارای سیستم گردش باز است.
این بدان معنی است که آب دریا در بدن بدون کمک قلب حرکت می کند. آب دریا، به جای قلب، مواد مغذی را در سرتاسر بدن انتقال می دهد. سیستم رگی تا هر پای ستاره دریایی ادامه می یابد. با حرکت آب در پاها، مواد مغذی، حرکت و توانایی شکار برای ستاره دریایی فراهم می شود.
شقایق دریایی (Cnidaria)
شقایق دریایی خود را به سطوح سخت می چسباند یا در پایین اقیانوس در میان شن و ماسه نرم زندگی می کند. اکثر آن ها در آب های گرمسیری زندگی می کنند اما برخی از گونه های شقایق دریایی با زندگی در آب های سرد دریا سازگار شده اند. بسیاری از افراد، شقایق دریایی را «گل های دریا» می نامند زیرا شاخک های رنگارنگ شبیه به گلبرگ دارند.
این شاخک ها ممکن است شبیه به گل باشند اما هر شکاری که نزدیک می شود را گیر می اندازند. شقایق دریایی، خرچنگ، ماهی های کوچک، نرم تنان و بسیاری از جانوران دریایی دیگر را می خورد. از آنجایی که شقایق دریایی قلب ندارد، معده به عنوان سیستم گردش عمل می کند.
این شکل از گردش را معدی-عروقی می نامند. به این طریق، مواد مغذی مورد نیاز بدن شقایق دریایی تامین می شود و مواد زاید از طریق پراکندگی یا حرکت آب دریای در سلول ها از بین می روند.
کرم پهن (Platyhelminthes)
کرم پهن، بدنی نرم، پهن و بدون استخوان و قلب دارد. سه نوع کرم پهن وجود دارد که عبارتند از پلاناریا، پهن ماهی و کرم نواری. کرم های پهن در سرتاسر بدن خود تنها یک شکاف دارند. این شکاف اغلب دهان نامیده می شود اما برای دفع مواد زاید بدن نیز بکار می رود. بیش از 20 هزار گونه کرم پهن در سرتاسر جهان زندگی می کنند. آن ها از حیوانات دیگر از جمله انسان تغذیه می کنند.
شناخته شده ترین کرم پهن، کرم نواری است. کرم نواری می تواند در دستگاه گوارش زندگی کند و از غذایی که می خورید، تغذیه نماید. سایر کرم های پهن در آب تازه و شور زندگی می کنند و از جانوران دریایی مرده یا زخمی تغذیه می نمایند.
این کرم های انگلی، دستگاه گوارش، تنفس و گردش خون ندارند. آن ها بدون نیاز به قلب، اکسیژن را از طریق بافت های بدن جذب می کنند. به همین طریق، دی اکسید کربن را نیز دفع می کنند. آن ها تنها یک شکاف در بدن خود دارند. این شکاف اغلب دهان نامیده می شود اما از آن برای دفع مواد زاید نیز استفاده می شود.
مطلب جالب: حیواناتی که رنگ خونشان متفاوت است
اسفنج دریایی (Porifera)
بیشتر اسفنج های دریایی با فیلتر کردن آب از طریق حفره های بدن خود و مصرف موجودات مغذی به حیات خود ادامه می دهند. به این روش تغذیه آویزان می گویند. بیشتر منبع غذایی اسفنج های دریایی شامل جلبک، پلانکتون و باکتری است. اسفنج ها برای خوردن غذا باید سخت کار کنند.
آن ها باید یک تن آب را برای یک اونس غذا فیلتر کنند. این اسفنج های دریایی رنگارنگ در کولونی هایی در اعماق مختلف اقیانوس ها زندگی می کنند. آن ها دهان، سیستم گردش خون یا هرگونه بافت یا اندامی ندارند.این بدان معنی است که اسفنج دریایی قلب ندارد.
چتر دریایی (Cnidaria)
چتر دریایی بی آزارترین موجود دریایی نیست. اگرچه ممکن است شبیه به حباب های ژله ای بی خطر غوطه ور در اقیانوس به نظر آیند، اما شاخک های بسیار سمی و گزنده ای دارند. یک زیست شناس دریایی به نام دکتر شریل ایمز از موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان می گوید که شاخک های چتر دریایی مانند نی توخالی هستند.
بعد از نیش زدن طعمه خود که شامل سخت پوستان کوچک مانند میگو، لارو و تخم ماهی تشکیل شده است، این منابع غذایی توسط شاخک ها و حرکت آب جارو می شوند و به این ترتیب چتر دریایی آن ها را می خورد. چتر دریایی قلب ندارد. علاوه بر این، دستگاه تنفسی، سیستم گردش خون و سیستم عصبی هم ندارد.
آن ها غذا و اکسیژن را از طریق لایه نازک بدن خود جذب می کنند.
خیار دریایی (Echinoderm)
خیارهای دریایی شبیه به خیارهایی هستند که در باغچه خانه خود پرورش می دهید. شما می توانید آن ها را در تمام آب های دریایی در سراسر جهان پیدا کنید. آن ها می توانند در آب های عمیق و کم عمق زندگی کنند.
آن ها دارای پاهای لوله مانند در سراسر بدن خود هستند که از آن ها برای اتصال به کف اقیانوس استفاده می کنند. آن ها کف اقیانوس را برای یافتن مواد غذایی مانند پلانکتون، جلبک، ذرات زائد و بی مهرگان جارو می کنند.
اگرچه آن ها قلب ندارند، اما خیارهای دریایی دارای دستگاه تنفسی هستند. دستگاه تنفسی آن ها در کنار دستگاه گوارش قرار گرفته است. آن ها دارای شاخک های کوتاهی در اطراف دهان خود هستند که از آن ها برای گرفتن غذا استفاده می کنند.
برخلاف سایر موجودات بدون قلب، خیار دریایی دارای سیستم گردش خون است که خون شفافی را پمپاژ می کند. این سیستم در کنار روده کار می کند. رگ های خلفی خون را به دستگاه تنفسی و سیستم گوارشی پمپاژ می کنند.
مرجان (Cnidaria)
بسیاری از گونه های مرجانی در اقیانوس های سراسر جهان زندگی می کنند. آن ها می توانند در مناطق قطبی و گرمسیری به بقای خود ادامه دهند. با این وجود، مرجان های صخره ساز باید در جایی زندگی کنند که نور خورشید در آب به آن ها برسد. مرجان باعث ایجاد صخره هایی می شود که در آن انواع ماهی، جلبک و صدها نوع از جانداران دریایی دیگر پناه می گیرند.
مرجان شبیه به یک گیاه است، اما در واقع حیوان به حساب می آید. آن ها متصل به یکدیگر رشد می کنند و برای بقا به یکدیگر وابسته هستند. ارگانیسم های کوچک با نام پولیپ، مرجان های تکی هستند که از یون های موجود در آب برای تشکیل اسکلت هایی در قسمت بیرونی مرجان استفاده می کنند تا از آن ها محافظت کنند.
پولیپ دارای دهانی است که توسط شاخک هایی احاطه شده است. آن ها جلبک و زئوپلانکتون ها را برای غذا جمع آوری می کنند و هر چیزی که آن ها را تهدید کند، نیش می زنند. بعد از هضم غذا، مواد زائد ازطریق دهان بازگشت داده می شود. دستگاه گوارش یا سیستم هضم آن ها جایگزین سیستم گردش خون می شود، بنابراین به قلب نیازی ندارند.
