استفاده از عبارات تشویقی موجب افزایش اعتماد به نفس در کودکان میشود.
اگر همه ما بتوانیم فرزندانمان را به گونه ای تربیت کنیم که همانند آنی،دخترک یتیم (یک داستان کمیک آمریکایی) ، با اعتماد به نفس ، جسور و مهربان باشند ، قطعا آینده درخشانی در انتظار آنها خواهد بود. مطمئنا اکثر کودکان همانند کودکان بی سرپرست نیازی به توجه و رفتار محبت آمیز یا جلب توجه مدیر بی عاطفه پرورشگاه ندارند و برای آنها گذران زندگی در خیابان ها و یا به دست آوردن دل یک سرپرست میلیادر مفهومی ندارد.(اشاره به داستان آنی دخترک یتیم)
اما حس نارضایتی از چهره ممکن است در همه کودکان وجود داشته باشد؛ تربیت کودکان باید به گونه ای باشد که در تمام عمر خود احساس خوشبختی به همراه داشته باشند و به همین دلیل پرورش و تقویت اعتماد به نفس امری ضروری محسوب میشود.
روند خودکشی در سنین نوجوانی سیر صعودی دارد و از بین هر پنج دانش آموز ،بیش از یک نفر مورد آزار و اذیت سایرین قرار گرفته اند.
اعتماد به نفس از حس صلاحیت و شایستگی نشات میگیرد.لازمه این حس رسیدن به یک دیدگاه مثبت و واقع بینانه از توانایی های فرزند است که این خود از دستاوردهای بزرگ و کوچک سرچشمه میگیرد.
استفاده از عبارات تشویقی مخصوصا پس از مشاهده توانایی یا انجام کاری به خصوص موجب تقویت این حس میشود.
در اینجا به ده نکته برای پرورش اعتماد به نفس کودکان اشاره شده است:
به کودک خود عشق بورزید
اگرچه این کار امری بدیهی محسوب میشود اما مهم ترین چیزی که شما میتوانید به فرزند خود هدیه کنید عشق است. هیچ فکر کرده اید که اگر شما در این کار کوتاهی کنید ، این کوتاهی توسط چه کسی جبران میشود؟ هیچ گاه در عشق ورزیدن کوتاهی نکنید.
فرزند شما به این که احساس کند که در جمع دیگران پذیرفته شده و دوست داشته میشود نیاز مبرم دارد. شروع این رابطه حسی با خانواده و ادامه آن بر عهده دوستان،همکلاسی ها، تیم ورزشی و جامعه است. اگر اشتباها فریاد زدید،او را نادیده گرفتید و یا هر مشکل دیگری سهوا پیش آمد، فرزندتان را در آغوش بگیرید و بگویید بابت این اتفاق متاسف هستید و او را قلبا دوست دارید.ابراز احساسات های بی دلیل تاثیر به سزایی در تقویت اعتماد به نفس دارد.
اگر فرزندتان کار قابل ستایشی انجام داد او را تحسین کنید.
تحسین کردن و همچنین نشان دادن یک عکس العمل خوب برا بچه ها خصوصا بچه هایی با سنین کمتر بسیار اهمیت دارد زیرا آنها میزان ارزشمندی موفقیت خود را باتوجه به عکس العمل و طرز تفکر شما میسنجند.
اما باید واقع بینانه عمل کنید . اگر فرزند شما شکست خورد یا در زمینه ای خاص استعدادی نداشت ، لازم است به او بگویید که تلاشش قابل تقدیر است اما نیازی به تعریف و تمجید های بی اساس نیست. به او قوت قلب بدهید که این مشکل بزرگی نیست و لازم نیست در همه چیز عملکردی عالی داشته باشد. موفقیت در بعضی چیزها نیازمند تلاش و پشتکار است و گاهی اوقات بهتر است پیش از اقدام به انجام کاری ، به اندازه کافی برای آن تمرین کرده باشد.
به فرزندتان کمک کنید هدف واقعی خودش را پیدا کند.
برای مثال اگر فرزند شما ورزش فوتبال را شروع میکند و رویای المپیک را در سر می پروراند،کاری تحسین برانگیز انجام داده است ؛ اما اگر او در تیم مدرسه شکست میخورد و بازهم به المپیک فکر میکند ، نیاز است که تمرکز بیشتری بر روی اهدافش داشته باشد. به فرزند خود برای گرفتن تصمیمات عاقلانه و انتخاب اهدافش در جهت جلوگیری از حس شکست خوردگی کمک کنید. اگر هدف مد نظر او بلند مدت بود ، چند هدف کوتاه مدت پیش روی او بگذارید.
الگویی مناسب برای مثبت اندیشی و خویشتن دوستی باشید.
پیش از آنکه بتوانید حس خویشتن دوستی را در فرزنتان ایجاد کنید ، باید خود از آن بهره مند باشید. میتوانید هنگامی که کاری را به درستی انجام میدهید ، با جایزه یا تحسین از سوی خودتان ، این حس را پرورش دهید.هنگامی که از عهده یک کار دشوار بر می آیید ، در کار ترفیع میگیرید یا یک مهمانی را به خوبی مدیریت میکنید ، لازم است که موفقیت های خود را با فرزندانتان جشن بگیرید .راجب مهارت ها ، استعداد ها و ممارست هایی که لازم است برای رسیدن به موفقیت در یک زمینه مشخص صورت بگیرد، صحبت کنید.در این صورت، با تکرار این گفتگو ها شما میتوانید مهارت هایی که فرزند شما دارا است را بشناسید و همچنین روش های استفاده و تقویت آن را یادآوری کنید.
انعطاف پذیری را آموزش دهید .
هیچ کس نمیتواند همیشه و در همه موارد موفق شود.در مسیر پیش روی هرکسی ، موانع و شکست ، سرزنش و سختی نهفته است.شما باید این موانع را به عنوان یک تجربه معرفی کنید و اجازه ندهید که ناامیدی بر فرزندتان غلبه کند. این نکته بسیار اهمیت دارد که به جای تشویق های بیهوده و گفتن عباراتی همچون “نباید احساس بدی داشته باشی” به فرزندانتان آموزش دهید نباید تحت هیچ شرایطی تسلیم شد .این کار به کودکان کمک میکند که به حس درونی خود اعتماد کنند و به راحتی آن را ابراز کنند.در این شرایط کودکان می آموزند که وجود موانع در زندگی یک امر طبیعی است و میتوانند آن را مدیریت کنند.اگر فرزند شما در جایی عملکرد ضعیفی داشت ، به او ترحم نکنید و نگویید که هرگز نمیتواند این کار را به خوبی انجام دهد. در عوض راجب روش هایی صحبت کنید که میتواند با تکیه بر آن در دفعات بعد عملکرد بهتری داشته باشد. درنهایت او از این که توانسته با موفقیت این کار را پشت سر بگذارد احساس غرور خواهد کرد.
امکان استقلال و ماجراجویی را برای فرزندتان فراهم کنید.
کودکان برای این که به خودباوری برسند نیاز دارند بدون حس ترس و شکست چیزهای جدید را تجربه کنند. برای فرزندان کوچکتر شما باید بستری فراهم کنید که در عین امنیت فضا ، آزادی عمل داشته باشند. برای مثال ، طرز درست کردن ساندویچ را به او نشان دهید و اجازه دهید او برای خودش یک ساندویچ بدون کمک و دخالت شما درست کند.اجازه دهید برای صرف غذا یک محیط جدید یا یک غذای جدید را کشف کند و او را بابت این کار تشویق کنید.رفت و آمد های روزانه، سرگرمی های جدید،پیک نیک و اردو با هم تیمی ها و هم کلاسی های فرزندتان ، همه اینها مواردی هستند که میتوانند افق دید فرزندتان را گسترش دهند و و اعتماد به نفس او را در توانایی مدیریت یک موقعیت جدید تقویت کند.
فرزندانتان را به انجام ورزش و سایر فعالیت های بدنی تشویق کنید.
ورزش تنها برای پسران نیست و باید بدانید که ورزش در تقویت اعتماد به نفس دختران و پسران نقشی موثر دارد. با ورزش آنها یاد میگیرند که با تمرین میتوانند پیشرفت کنند و ب اهدافشان برسند. همچنین ورزش کردن مزایای دیگری دارد که شناخت نقاط قوت، پذیرش یا تقویت نقاط ضعف ،رو به رو شدن با شکست،افزایش روابط دوستانه و یادگیری انجام کار گروهی از جمله این موارد هستند.از سایر مزایای ورزش کردن میتوان به این مورد که آنها در وضعیت سالم بدنی میمانند و یاد میگیرند که برای سلامتی خود ارزش قائل شوند، اشاره کرد.سعی کنید به دنبال یک فعالیت بدنی باشید که علاوه بر همه اینها فرزندتان از آن لذت ببرد که میتوانند رقص ، هنر های رزمی ، دوچرخه سواری یا پیاده روی باشد .
بیشتر بخوانید : بهترین رشته های ورزشی برای کودکان
از علاقه فرزندتان به حرفه ای خاص حمایت کنید.
همه افراد در زمینه ای خاص مهارت دارند و اگر فرزند شما توانسته است آن را پیدا کند به موفقیت بزرگی دست پیدا کرده است . وظیفه شما به عنوان والدین این است که حتی اگر انتخاب آنها مورد علاقه شما نیست به آن احترام بگذارید و آنها را تشویق کنید.هنگامی که آنها در ابتدای راهی هستند که قصد ادامه دادن آن را دارند ،آنها را تحسین کنید. اگر استعداد پسر شما در نواختن گیتار است شما باید تا جایی که به عملکرد تحصیلی اش لطمه ای وارد نشود از او حمایت کنید. حمایت و آزادی عمل به این معنا نیست که شما او را کاملا به حال خود بگذارید تا تمام شب را بیرون از خانه بماند یا سیگار بکشد . برای درک بیشتر این مطلب به نکته بعدی توجه کنید.
قوانینی تنظیم کنید و برای اجرای آنها ثابت قدم باشید.
کودکان هنگامی که بدانند دقیقا چه مسئولیتی بر عهده آنهاست و چه انتظاراتی از آنها دارید احساس اعتماد به نفس بیشتری میکنند. حتی اگر فرزند شما این تصور را داشته باشد که قوانین سختی تعیین کرده اید، از این که میداند اجازه انجام چه کارهایی را دارد و چه کارهایی را نمیتواند انجام دهد احساس اعتماد به نفس میکند و از قوانین پیروی میکند.هر خانه قوانین متفاوتی دارد و این قوانین بسته به سن فرزندان متغیر هستند. سعی کنید قوانین را به طور واضح بیان کنید تا مشخص شود دقیقا چه چیزی مد نظر شماست.
پیروی از قوانین به کودکان حس امنیت و اطمینان را القا میکند. هرچه کودکان بزرگتر میشوند قدرت درک قوانین و مسئولیت ها در آنها افزایش می یابد. توجه داشته باشید که شما والدین آنها هستید و نباید نقش یک دوست را ایفا کنید.
مطمئنا روزی فرزند شما به خاطر همین سخت گیری ها از شما قدردانی خواهد کرد.
مهارت های ایجاد رابطه را به فرزندتان آموزش دهید.
وجود اطمینان در روابط کلید اعتماد به نفس در کودکان است. اولین و مهمترین گام در تشکیل روابط ، ایجاد رابطه دوستانه بین فرزند و والدین است. اما هنگامی که فرزندتان پا به جامعه میگذارد شما باید به او کمک کنید تا به درک درستی از تاثیر عملکرد وی بر دیگران برسد و همچنین آموزش دهید که با وجود واکنش های متفاوت افراد چگونه باید اعتماد به نفس خود را حفظ کند . شما وظیفه ندارید هر اتفاقی که رخ میدهد را مدیریت کنید فقط باید به کودکانتان دلسوزی، مهربانی ، جسارت و اعتماد به نفس برای مدیریت فراز و نشیب های رابطه را آموزش دهید.
