سوره قیامت سی و یکمین سوره از قرآن است که بر پیامبر اسلام (ص) نازل شده است. نام دیگر سوره قیامت، سوره لااُقسِمُ و نام عربی آن القیامة است. در سوره قیامت به انسان توصیه می شود که بر نفس و اعمالش دانا باشد. به علاوه طبق این سوره در روز قیامت انسان ها به شکل دو گروه انسان های شاد و خوشحال و انسان های غمگین هستند. در این پست قرار است متن کامل سوره قیامت بدون ترجمه و با ترجمه، پی دی اف سوره قیامت با فونت درشت و سوره قیامت صوتی ارائه شود.
| نام سوره | قیامت |
| محل نزول | مکه |
| شماره سوره | 75 |
| تعداد آیات | 40 |
| جزء | 29 |
| تعداد حروف | 676 |
| تعداد کلمات | 164 |
متن سوره قیامت
سوره قیامت مانند سوره واقعه از قیامت و معاد سخن می گوید. در اولین آیه از سوره قیامت، خداوند به روز قیامت سوگند می خورد که دلیل نامگذاری این سوره نیز همین آیه است. خداوند در سوره قیامت، درباره حتمیت معاد (رستاخیز) سخن می گوید و به توصیف روز قیامت می پردازد.
در آیات 3 و 4 سوره قیامت به مطلب جالبی اشاره می شود که بیان می کند : در روز قیامت، خداوند علاوه بر اینکه می تواند استخوان های پوسیده را بازسازی نماید، قادر است اثر انگشت هر فرد را مجددا خلق کند.
فهرست مطالب متن سوره قیامت
متن سوره قیامت بدون ترجمه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ ﴿۱﴾ وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ﴿۲﴾ أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ ﴿۳﴾ بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ ﴿۴﴾ بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ ﴿۵﴾ يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ ﴿۶﴾ فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ﴿۷﴾ وَخَسَفَ الْقَمَرُ ﴿۸﴾ وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ﴿۹﴾ يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ ﴿۱۰﴾ كَلَّا لَا وَزَرَ ﴿۱۱﴾ إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ﴿۱۲﴾ يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿۱۳﴾ بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ ﴿۱۴﴾ وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ ﴿۱۵﴾ لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ ﴿۱۶﴾ إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﴿۱۷﴾ فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ﴿۱۸﴾ ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ ﴿۱۹﴾ كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ ﴿۲۰﴾ وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ ﴿۲۱﴾ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ ﴿۲۲﴾ إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ﴿۲۳﴾ وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ ﴿۲۴﴾ تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ﴿۲۵﴾ كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ ﴿۲۶﴾ وَقِيلَ مَنْ رَاقٍ ﴿۲۷﴾ وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ ﴿۲۸﴾ وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ﴿۲۹﴾ إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ﴿۳۰﴾ فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى ﴿۳۱﴾ وَلَكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۳۲﴾ ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى ﴿۳۳﴾ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى ﴿۳۴﴾ ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى ﴿۳۵﴾ أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى ﴿۳۶﴾ أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَى ﴿۳۷﴾ ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى ﴿۳۸﴾ فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳۹﴾ أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَى ﴿۴۰﴾
متن سوره قیامت با ترجمه
در ادامه متن سوره قیامت با معنی آنرا در اختیار شما قرار داده ایم:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خدای رحمتگر(بخشنده) و مهربان لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ ﴿۱﴾ سوگند به روز قيامت (۱) وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ﴿۲﴾ و سوگند به نفس لوامه و وجدان بيدار و ملامتگر كه رستاخيز حق است (۲) أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ ﴿۳﴾ آيا انسان مى پندارد كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهيم كرد (۳) بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ ﴿۴﴾ آرى قادريم كه حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتب كنيم (۴) بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ ﴿۵﴾ انسان شك در معاد ندارد بلكه او مى خواهد آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قيامت در تمام عمر گناه كند (۵) يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ ﴿۶﴾ از اينرو مى پرسد قيامت كى خواهد بود (۶) فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ﴿۷﴾ بگو در آن هنگام كه چشمها از شدت وحشت به گردش در آيد (۷) وَخَسَفَ الْقَمَرُ ﴿۸﴾ و ماه بى نور گردد (۸) وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ﴿۹﴾ و خورشيد و ماه يك جا جمع شوند (۹) يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ ﴿۱۰﴾ آن روز انسان مى گويد راه فرار كجاست (۱۰) كَلَّا لَا وَزَرَ ﴿۱۱﴾ هرگز چنين نيست راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد (۱۱) إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ﴿۱۲﴾ آن روز قرارگاه نهايى تنها بسوى پروردگار تو است (۱۲) يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿۱۳﴾ و در آن روز انسان را از تمام كارهايى كه از پيش يا پس فرستاده آگاه مى كنند (۱۳) بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ ﴿۱۴﴾ بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است (۱۴) وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ ﴿۱۵﴾ هر چند در ظاهر براى خود عذرهايى بتراشد (۱۵) لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ ﴿۱۶﴾ زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن] حركت مده (۱۶) إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﴿۱۷﴾ چرا كه جمع كردن و خواندن آن بر عهده ماست (۱۷) فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ﴿۱۸﴾ پس هر گاه آن را خوانديم از خواندن آن پيروى كن (۱۸) ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ ﴿۱۹﴾ سپس بيان و توضيح آن نيز بر عهده ماست (۱۹) كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ ﴿۲۰﴾ چنين نيست كه شما مى پنداريد و دلايل معاد را كافى نمیدانید بلكه شما دنياى زودگذر را دوست داريد و هوسرانى بىقيد و شرط را (۲۰) وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ ﴿۲۱﴾ و آخرت را رها مى كنيد (۲۱) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ ﴿۲۲﴾ آرى در آن روز صورتهايى شاداب و مسرور است (۲۲) إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ﴿۲۳﴾ و به پروردگارش مى نگرد (۲۳) وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ ﴿۲۴﴾ و در آن روز صورتهايى عبوس و در هم كشيده است (۲۴) تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ﴿۲۵﴾ زيرا مى داند عذابى در پيش دارد كه پشت را در هم مى شكند (۲۵) كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ ﴿۲۶﴾ چنين نيست كه انسان مى پندارد او ايمان نمى آورد تا موقعى كه جان به گلوگاهش رسد (۲۶) وَقِيلَ مَنْ رَاقٍ ﴿۲۷﴾ و گفته شود آيا كسى هست كه اين بيمار را از مرگ نجات دهد (۲۷) وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ ﴿۲۸﴾ و به جدائى از دنيا يقين پيدا كند (۲۸) وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ﴿۲۹﴾ و ساق پاها از سختى جان دادن به هم بپيچد (۲۹) إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ﴿۳۰﴾ آرى در آن روز مسير همه بسوى دادگاه پروردگارت خواهد بود (۳۰) فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى ﴿۳۱﴾ در آن روز گفته مى شود او هرگز ايمان نياورد و نماز نخواند (۳۱) وَلَكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۳۲﴾ بلكه تكذيب كرد و روى گردان شد (۳۲) ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى ﴿۳۳﴾ سپس بسوى خانواده خود باز گشت در حالى كه متكبرانه قدم برمى داشت (۳۳) أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى ﴿۳۴﴾ با اين اعمال عذاب الهى براى تو شايسته تر است شايسته تر (۳۴) ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى ﴿۳۵﴾ سپس عذاب الهى براى تو شايسته تر است شايسته تر (۳۵) أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى ﴿۳۶﴾ آيا انسان گمان مى كند بى هدف رها مى شود (۳۶) أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَى ﴿۳۷﴾ آيا او نطفه اى از منى كه در رحم ريخته مى شود نبود (۳۷) ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى ﴿۳۸﴾ سپس بصورت خونبسته در آمد و خداوند او را آفريد و موزون ساخت (۳۸) فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳۹﴾ و از او دو زوج مرد و زن آفريد (۳۹) أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَى ﴿۴۰﴾ آيا چنين كسى قادر نيست كه مردگان را زنده كند (۴۰)
پی دی اف سوره قیامت
سوره قیامت صوتی
خواص سوره قیامت
امام صادق (ع) می فرمایند : خواندن سوره مبارکه قیامت باعث خشوع و عفت و صیانت از شهوات می شود و کسی که سوره قیامت را بخواند با یاری خدا از هیچ حاکم و زمامداری نخواهد ترسید.
همچنین از حضرت محمد (ص) نقل شده که : کسی که سوره قیامت را تـلاوت کند در قیامت مـن و جبرائیل برای او گواهی می دهیم که او به روز قیامت ایمان داشته و در آن دنیا چهره‌اش از چهره‌های سایر خلایق درخشنده‌تر خواهد بود.
در تفسیر سوره قیامت خواص دیگری نیز ذکر کرده اند که شامل موارد زیر می باشد:
- افزایش رزق و روزی
- از بین رفتن ناتوانی و ضعف جسمی
- افزایش پاکدامنی
- محبوبیت بین افراد دیگر
- افزایش عفاف
- رفع خشوع
در آیات 1 تا 3 سوره قیامت خداوند به روز قیامت و احیای مردگان در آن روز سوگند می خورد که غرض این قسم اثبات و تاکید بر معاد می باشد.
تعداد آیات سوره قیامت 40 می باشد.
