.net گزینه‌های مختلفی را در اختیار توسعه‌دهندگان می‌گذارد در حالی که .com محیط‌های مختلفی را برای کاربر فراهم می‌سازد. خطای زمان اجرا و ذخیره‌ی حافظه همیشه برای تمامی فریم ورک ها مشکل‌ساز بوده‌اند اما .net حافظه را به شیوه‌ی بهتری در مقایسه با .com مدیریت می‌کند؛ در نتیجه، خطای کمتری به وجود می‌آید. .com دارای محدودیت‌های ماشینی نیست در حالی که .net با چنین محدودیت‌هایی مواجه می‌باشد. در ادامه، نشان خواهیم داد که هر یک از این دو فریم ورک چه مزایایی دارند و تفاوت دات کام و دات نت را شرح خواهیم داد.
.net در برابر .com
تفاوت اصلی فریم ورک .net با .com از نظر ذخیره‌ی حافظه و خطای زمان اجرا می‌باشد. فریم ورک .net از نظر مدیریت حافظه بهتر عمل می‌کند و خطاهای زمان اجرای زیادی ندارد در حالی که چارچوب .com به دلیل مدیریت ضعیف حافظه دارای خطاهای زمان اجرای بسیار زیادی است.
فریم ورک .net به توسعهدهنده، گزینه‌ی کار کردن با چندین زبان را می‌دهد؛ در نتیجه، توسعهدهنده می‌تواند زبان را انتخاب کند. علاوه بر این، این فریم ورک خطای زمان اجرا را از طریق مدیریت حافظه به شیوه‌ی موثر برطرف می‌سازد. .net همچنین یک مدل اپلیکیشن وب را فراهم می‌سازد که به توسعه‌دهندگان این اجازه را می‌دهد تا نرم‌افزار را به عنوان یک سرویس ارائه دهند. به تمامی توسعه‌دهندگان، مجموعه‌ای از ASP و کنترل‌هایی که شامل رابط کاربری HTML و ابزارهایی از قبیل جعبه‌های متن، منوهای کشویی و غیره می‌باشند، ارائه می‌شود.
ماکروسافت، شرکتی بود که فریم ورک .com را معرفی کرد. این فریم ورک قادر به اجرای انواع داده‌های تعریف شده به صورت باینری بود. این فریم ورک به شما آزادی استفاده از محیط‌های دیگر را می‌دهد. آن‌ها دارای محدودیت‌های ماشینی نیستند. آن‌ها محدود به اجراکننده هستند به طوری که رابط‌های به خوبی تعریف شده می‌توانند ارائه شوند که با پیاده‌سازی تفاوت دارد. آن همچنین استفاده‌ی مجدد از اشیا را نیز ممکن می‌سازد.
دسترسی سریع به مطالب
.net چیست؟
فریم ورک .net یکی از منعطف‌ترین فریم ورکهایی به شمار می‌رود که گزینه‌های بسیار زیادی را در احتیار توسعهدهنده می‌گذاردو آن به توسعهدهنده این اجازه را می‌دهد تا در حوزه‌ی تخصص خود کار کند. این فریم ورک، ویژگی «سیستم نوع مشترک» را ارائه می‌دهد که از تبادل انواع و نمونه‌های اشیا پشتیبانی می‌کند. توسعه‌ی مولفه و محیط اجرا از مولفه‌های اصلی زیر تشکیل شده است:
- زمان اجرا برای زبان‌های مشترک. علارغم نامش، زمان اجرا در یک فریم ورک شامل نقش حیاتی برای خدف توسعه است. آن بر تجربه‌ی زمان اجرای یک مولفه تاثیر می‌کذارد. نقش‌های زمان اجرا با تغییر مرحله‌ی توسعه تغییر می‌کند. آن تنها به دلیل ویژگی اتوماسیون بکار رفته در مدیریت حافظه است.
- کلاس‌های برنامه‌نویسی یکی شده‌اند، این فریم ورک ، مجموعه‌ی گسترده‌ای از کتابخانه‌ها را در اختیار توسعه‌دهندگان قرار می‌دهد. کلاس‌های بسیار زیادی توسط بنیاد ماکروسافت یا بنیاد ویندوز در دسترس می‌باشند. توسعه‌دهندگان c++ غالباً از کلاس‌های مرتبط با ماکروسافت استفاده می‌کنند در حالی که توسعه‌دهندگان جاوا از کلاس‌هایی استفاده می‌کنند که متعلق به بنیاد ویندوز هستند.
- توسعه‌دهندگانی که توسعه‌دهندگان ویژوال بیسیک هستند، از VBAPIها استفاده می‌کنند. اگر بخواهیم این موضوع را به زبان ساده‌تر بیان کنیم، باید بگوییم که فریم ورکها، فریم ورکهای مختلفی که در حال حاضر در دسترس ماکروسافت هستند را جمع می‌کنند. با این فریم ورک ها، توسعهدهنده دیگر نیاز به یادگیری پلتفرم‌های دیگر ندارد و به آسانی می‌تواند مولفه‌های موردنظر خود را توسعه دهد.
.com چیست؟
ماکروسافت ویندوز، خانواده‌ای از سیستم‌های عمل به شمار می‌رود. .com مخفف مدل شی مولفه است. تکنولوژی .com به مولفه‌های نرم‌افزاری امکان برقراری ارتباط را می‌دهد. کل پوسته‌ی ویندوز، explorer.exe که وظیفه‌ی منوی شروع، نوار ابزار و پنجره‌های بکار رفته برای جستجوی فایل در کامپیوتر را بر عهده دارد، بر اساس تکنولوژی .com ساخته شده است.
اکستنشن‌های پوسته از .com برای ارائه‌ی متا داده در مورد فایل‌هایی که ویدوز تشخیص نمی‌دهد، استفاده می‌کند. .com دارای این مزیت است که می‌تواند بر روی «مزرعه‌ی مولفه» اجرا شود. با کدگذاری مناسب و درست، آن را می‌توان با یک فراخوانی جدید به منظور استفاده‌ی مجدد بدون آپلود شدن توسط حافظه استفاده کرد.
نرم‌افزارها توسط برنامه‌نویسان .com با کمک مولفه‌های com ساخته می‌شوند. هر مولفه‌ی .com، کاربرپذیری خود را از طریق یک یا دو رابط به نمایش می‌گذارد. IDهای رابط که به آن‌ها GUID نیز گفته می‌شود، به منظور تمایز قائل شدن میان رابط‌های مختلفی که مولفه از آن‌ها پشتیبانی می‌کند، استفاده می‌شوند. پیاده‌سازی رابط (نامشخص) از روش‌های مختلفی برای تبدیل نوع مرجع و شمارش آن استفاده می‌کند که توسط اکثر مولفه‌های .com قابل اجراست.
این رابط شامل نشانه‌گری به جدول روش مجازی است که دارای مجموعه‌ای از چاپگرهای دردسترسی است که از این رابط همانند رابط‌های دیگر استفاده می‌کند.
تفاوت‌های اصلی بین .net و .com
- تفاوت بین فریم ورک .net و .com بر اساس خطای زمان اجرا و مدیریت حافظه است. چارچوب .net دارای عملکرد خوبی در مدیریت حافظه است و خطای زمان اجرا ندارد در حالی که فریم ورک .com به دلیل مدیریت حافظه‌ی ضعیف دچار خطاهای زمان اجرای بسیار زیادی می‌شود.
- .net به توسعهدهنده، گزینه‌ی استفاده از چندین زبان را می‌دهد، در نتیجه توسعهدهنده می‌تواند بر اساس توانایی‌های خود عمل کند در حالی که .com دارای محدودیت‌های محدود به تنها ماشین نیست. پیاده‌سازی این رابط، روش‌های مختلفی را برای تبدیل و شمارش نوع مرجع نشان می‌دهد که توسط اکثر مولفه‌های .com پیاده‌سازی می‌شود.
- کاربر دارای گزینه‌هایی از قبیل کنترل ASP در .net است که به توسعهدهنده اجازه‌ی اجرای واجت‌ها صرفاً روی پروژه‌ها را می‌دهد در حالی که .com به توسعهدهنده گزینه‌ی خلق/ایجاد دستی اشیا بر اساس نیاز را می‌دهد که تاحدودی شخصی‌سازی شده است.
- توسعهدهنده می‌تواند از کدهای از پیش نوشته شده در .net استفاده‌ی مجدد کند. با این وجود، توسعهدهنده باید کدهای اضافی بنویسد و کتابخانه‌ای بسازد که اضافه کاری است در حالی که توسعه‌دهندگان .com می‌توانند نرم‌افزار قابل استفاده‌ی مجدد را تنها با بهره‌مندی از سرویس‌های ویندوز ایجاد کنند.
- فریم ورک .net همچنین ویژگی مکانیزم امنیتی را ارائه می‌دهد. آن دارای دو ویژگی عمومی است که کدهایی در زمینه‌ی امنیت و تایید می‌باشند در حالی که فریم ورک .com دارای ویژگی‌های امنیتی نمی‌باشد.
نتیجه‌گیری
فریم ورکهای .net و .com تکنولوژی‌های در حال توسعه‌ای هستند که با یکدیگر کار می‌کنند. زمان اجار زبان مشترک .net به شکل شفاف و دوسویه با .com ادغام می‌شود. فریم ورکهای .net و .com اپلیکیشن‌هایی هستند که می‌توانند توسط یکدیگر بکار روند و همچنین می‌توانند از کاربردپذیری سیستم یکدیگر استفاده کنند. اگر قصد سرمایه‌گذاری در اپلیکیشن‌های .com را دارید، این امر باعث تضمین سرمایه‌گذاری می‌شود و به شما این اجازه را می‌دهد تا به .net انتقال یابید. هر دو فریم ورک دارای مزایا و معایبی از نظر انعطاف‌پذیری زبان یا زمان اجرا می‌باشند.
.com دارای پیاده‌سازی پیچیده‌ای است و می‌تواند باعث گیج شدن برنامه‌نویسان شود. با این وجود، این مشکلات و مسائل بر .net تاثیر نمی‌گذارند. برای مولفه‌های به خوبی نوشته شده، .com اجازه‌ی استفاده‌ی مجدد از اشیا بدون دانش از پیاده‌سازی درونی آن‌ها را می‌دهد. با وجود تمامی مزایا و معایب هر دو فریم ورک، .com و .net بسته به الزامات یک وظیفه می‌توانند کارهای مختلفی را انجام دهد. اگر توسعه‌گر هستید، بهتر است بهترین را از میان این دو فریم ورک برای خود انتخاب کنید.
همچنین بخوانید:
