نام گل های گوشت خوار

گل های گوشت خوار که حشرات و جانوران کوچک‌ تر را می‌ خورند، کمی عجیب و ترسناک به نطر می‌ رسند. اما لازم است این نکته را به خاطر بسپارید که آن‌ ها برای بقا این استعداد خود را تکامل داده‌ اند. این گیاهان اغلب بومی باتلاق‌ ها هستند – مکان‌ هایی که خاک آن‌ ها فاقد مواد مغذی برای رشد گیاهان است. در برخی از موارد، خوردن حشرات و برخی از موجودات کوچک تنها راه برای بقای این گیاهان به شمار می‌ رود.

این گیاهان به عنوان یک مکانیزم مقابله‌ ای، استراتژی‌ هایی را برای جذب انرژی از طریق خوردن گوشت به جای روش‌ های معمولی (جذب مواد مغذی از طریق خاک) توسعه داده‌ اند. نتیجه‌ این تکامل‌ ها، گل های گوشت خواری است که از نظر ظاهری کمی عجیب به نظر می‌ رسند.

انواع گل های گوشت خوار

در این مقاله، 10 گل گوشت‌ خوار را به شما معرفی خواهیم کرد. همچنین پیشنهاد می کنم چند گیاه خوشبو کننده هوا را بشناسید.

• گیاه کبری لیلی

گیاه کبری لیلی که همچنین به نام زنبق کالیفرنیایی نیز شناخته می‌ شود، ارتباط بسیار نزدیکی با سایر گیاهان گوشت‌ خوار خانواده‌ Sarraceniaceae دارند. نام این گیاه به خاطر شباهتش به مار کبری هنگام شکار حشرات و موجودات کوچک، گیاه کبری لیلی گذاشته شده است. ظاهر این گیاه باعث شده است که پرورش آن بسیار سرگرم‌ کننده باشد.

مکانیزمی که این گیاه برای شکار حشرات استفاده می‌ کند، نگه داشتن آب در ساختار برگ کوزه مانند است. موهای کوچک رو به پایین امکان فرار را برای حشرات فراهم نمی‌ سازد. گیاه کبری لیلی که بومی جنوب اورگان و کالیفرنیای شمالی است، تا 39 اینچ هم رشد می‌کند.

پرورش این گیاه بسیار دشوار است؛ به همین دلیل، بهتر است از دیدن این گل های گوشت خوار هنگام پیاده‌ روی در حاشیه‌ رودخانه‌ ها و باتلاق‌ ها لذت ببرید.

• USDA مناطق رشد: 6-9
• تنوع رنگ: گل‌هایش زرد تا سبز است.
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل تا نیمه سایه
• شرایط خاک: خاک شنی و باتلاقی اشباع شده با آب سرد

• گل گوشت خوار بنفش

تعداد زیادی گیاه گوشت‌خوار بومی آمریکای شمالی وجود دارند. اکثر آن‌ها متعلق به جنوب شرقی این ناحیه می‌باشند اما Sarracenia pupurea که عموماً با نام گل گوشت خوار بنفش نیز شناخته می‌شود، یک استثناست. این گیاه بومی منطقه‌ی Great Lakes و کرانه‌ی دریای شرقی است. یک زیرگروه (Sarracenia purpurea subsp. Purpurea) بومی آمریکای شمالی-مرکزی از شمال نیوجرسی تا کاناداست.

برگ‌های کوزه مانند این گیاه تا 8 اینچ رشد می‌کنند و بسیار جذاب هستند. زیرگروه‌های جنوبی، Sarracenia purpurea subsp. Venosa، بومی جنوب کرانه‌ی دریای شرقی نیوجرسی تا جورجیا می‌باشند.

گل گوشت خوار بنفش نیز از دیگر گیاهانی است که پرورش آن‌ها بسیار دشوار می‌باشد چراکه به شرایط خاکی بسیار مساعدی نیاز دارند. این گیاه اغلب در باتلاق‌های خاصی رشد می‌کند.

• USDA مناطق رشد: 3-6 (بسته به گونه)
• تنوع رنگ: گل‌ هایش قرمز رنگ است.
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل
• شرایط خاک: باتلاق و اسیدی

• گل گوشت خوار زرد

گل گوشت خوار دارای برگ‌ های کوزه‌ای شکل است که از آن برای نگه داشتن آب استفاده می‌ شود. برگ‌ های گل گوشت خوار Sarracenia flava، زرد رنگ است و از آوریل تا می شکوفه می‌ دهد. این گیاه می‌ تواند در مناطق شنی و باتلاقی جنوب ایالات متحده آمریکا، بین 1-3 فوت رشد کند.

• USDA مناطق رشد: 6-8
• تنوع رنگ: گل‌هایش قرمز است؛ برگ‌هایش به رنگ سبز.
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل
• شرایط خاک: باتلاق و اسیدی

خوب است بدانید بهترین گیاهان در فنگشویی کدامند.

• گیاه تله شیپوری سفید

به اعتقاد بسیاری از افراد، گیاه تله شیپوری سفید، زیباترین گل گوشت خوار جهان محسوب می‌شود. این گیاهان که بومی جنوب شرقی هستند، دارای رگه‌های تیره و زیبایی می‌باشند که با الگوی بسیار زیبایی در پس‌زمینه‌ی کاملاً سفید خودنمایی می‌کنند. این گل بین 1 تا 3 فوت قد می‌کشد و از آوریل تا می شکوفه می‌دهند. رشد و پرورش این گل گوشت خوار خاص در باغ آبی کوچک بسیار ساده است.

• USDA مناطق رشد: 7-9
• تنوع رنگ: سفید با رگه‌های تیره؛ گل‌هایش قرمز رنگ است.
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل
• شرایط خاک: باتلاق و اسیدی

• گل گوشت خوار گرمسیری

علاوه بر گونه‌های آمریکای شمالی، گیاهان گوشت‌خوار گرمسیری نیز وجود دارند که عمدتاً بومی مناطق کنار اقیانوس هند می‌باشند. بسیاری از آن‌ها جز نرم ساقه‌های چوبی هستند. این گیاه را می‌توان عجیب‌ترین گونه از گل های گوشت خوار دنیا دانست. برگ‌های کوزه مانند آویزان آن‌ها، یادآور شاخ آویزان از شانه‌ی دنی بون هستند.

نوع نپنتس بیش از 150 گونه را شامل می‌شود که پستانداران کوچک، مارمولک‌ها و پرندگان را در دام خود می‌اندازند. برخی از انتخاب‌های رایج برای رشد در خانه عبارتند از Nepenthes x alata, N. x copelandii, N. fusca, and N. sanguinea. اما مانند اکثر گل های گوشت‌خوار، رشد و پرورش این گیاهان نیز دشوار است. به همین دلیل است که غالباً توسط افراد علاقمند پرورش داده می‌شوند، نه در باغ‌های معمولی.

• USDA مناطق رشد: 10-11 (بسته به گونه)
• تنوع رنگ: رنگ گل بسته به گونه تغییر می‌ کند.
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل تا نیمه سایه (بسته به گونه)
• شرایط خاک: باتلاق

• گل گوشت خوار خورشیدی

نوع هلیامفرا شامل بیش از 20 گونه بومی جنوب آمریکاست که به عنوان گل های گوشت‌ خوار خورشیدی شناخته می‌ شوند. مانند گونه‌ نپنتس و شیپوری کوزگان، این گیاهان ساختارهای برگی اصلاح شده‌ ای به شکل کوزه دارند که آب را برای غرق کردن حشرات در خود نگه می‌دارند. طول ساختار کوزه مانند بسته به گونه، می‌تواند بین 6 تا 16 اینچ باشد.

گل گوشت خوار خورشیدی نیز از جمله گونه‌هایی است که رشد و پرورش آن‌ها بسیار دشوار می‌باشد. دمای دقیق و سطح رطوبت بسیار بالا باید برای بقای این گیاه حفظ شود.

• USDA مناطق رشد: بسته به گونه متغیر است؛ معمولاً مناطق گرمسیری (10-11)
• تنوع رنگ: بسته به گونه متغیر است.
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل تا نیمه سایه
• شرایط خاک: باتلاق

• گل گوشت خوار استرالیایی غربی

گل گوشت خوار استرالیایی غربی در میان کوچک‌ترین گیاهان گوشت‌خوار دنیا قرار دارد که طول برگ‌های آن، 1 تا 11 اینچ می‌باشد. اما خطوط راه راه روی برگ‌های کوزه مانند این گیاه باعث زیبایی دوچندان آن می‌شوند. گونه‌ی Eden Black آنقدر تیره است که بتوان آن را به عنوان نادرترین گیاه شناخته شده در جهان دانست.

• USDA مناطق رشد: 8-11 (بسته به گونه)
• تنوع رنگ: سبز تا بنفش تیره
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل
• شرایط خاک: معمولاً در باتلاق رشد می‌کند.

• گیاه حشره‌ خوار ساندو

گیاه ساندو گیاه بسیار زیبایی است که نام خود را از درخشش ترشحات چسبناک روی برگ‌هایش، گرفته است. برخلاف بسیاری از گیاهان گوشت‌خوار که طعمه را به دام می‌اندازند، ساندو هنگام تماس فعال می‌شود. شاخک‌های مو مانند به محض تشخیص احساس تماس به سمت حشره می‌روند. در برخی از گونه‌ها، خود برگ‌ها حشره را می‌بلعند.

انواع مختلف ساندوها در همه قاره‌ها به غیر از قطب جنوب وجود دارند. آن‌ها از گونه‌های بسیار ریز که کوچک‌تر از یک پنی هستند تا بوته‌های کوچک را شامل می‌شوند. رایج‌ترین گونه‌های گیاه ساندو عبارتند از  D. capensis،  D. aliciae و D. spatulata.

• USDA مناطق رشد: 6-11 (بسته به گونه)
• تنوع رنگ: رنگ گل بسته به گونه تغییر می‌کند.
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل تا نیمه سایه (بسته به گونه)
• شرایط خاک: معمولاً در مخلوطی از ماسه و سنگ مروارید رشد می‌کند.

چند گیاه مناسب برای خواب راحت را بشناسید.

• ونوس مگس‌ خوار

معمولاً اکثر افراد ونوس مگس‌خوار را بیشتر از سایر گیاهان گوشت‌خوار می‌شناسند. نه‌تنها این گیاهان به عنوان گیاهان آپارتمانی فروخته می‌شوند بلکه در بسیاری از فیلم‌های علمی-تخیلی (به شکل اغراق‌آمیز) به تصویر کشیده شده‌اند.

در حالی که بسیاری از گیاهان گوشت‌خوار، حشرات را به دام می‌اندازند اما ونوس مگس‌خوار کاملاً متفاوت است. مکانیزم به دام انداختن این گیاه به طور فعال حرکت می‌کند. حشره توسط شهد گل جذب می‌شود، زمانی که بر روی ساختار برگ می‌نشیند و مکانیزم فعال می‌شود، حشره به دام می‌افتد.

آرواره‌ها بسته می‌شوند و دیگر امکان فرار برای حشره وجود نخواهد داشت. این مکانیزم بسیار پیچیده‌ای است زیرا گیرنده‌های مویی باید دو مرتبه پشت سر هم لمس شوند تا گیاه تشحیص دهد که طعمه واقعی است. در یک لحظه، آرواره‌ها بسته می‌شوند و فرآیند هضم آغاز می‌گردد.

ونوس مگس‌خوار معمولی که بومی کارولیناست، حدود 6 اینچ ارتفاع و طول دارد. برخی از گونه‌های بزرگ‌تر آن به عنوان گیاهان آپارتمانی فروخته می‌شوند.

• USDA مناطق رشد: 5-8 (نیازمند حفاظت در زمستان در نواحی 5-6 است)
• تنوع رنگ: سفید
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل تا نیمه سایه
• شرایط خاک: باتلاق یا اسیدی

• گیاه پشه‌ گیر (علف‌ انبانی)

آخرین دسته از گیاهان گوشت‌خوار دارای جالب‌ترین و در عین حال پیچیده‌ترین مکانیزم به دام انداختن طعمه هستند. در مقایسه با بیش از 200 گونه، گیاهان پشه‌گیر از جمله گیاهان آبزی و تالابی هستند که در واقع آب را از طریق یک کیسه‌ی لوبیایی شکل الاستیک به داخل می‌مکند. این کیسه‌ی لوبیایی شکل، با تماس موها با حشرات کوچک فعال می‌شوند.

باز شدن ناگهانی کیسه‌ی خالی، آب و هر موجودی که در آن قرار دارد را به سمت داخل می‌کشد؛ درست مانند وقتی که سرنگ، مایع را به داخل می‌کشد. سپس، گیاه به آرامی آب را از طریق غشاهای فیلترکننده به بیرون فشار می‌دهد و حشره در داخل به دام می‌افتد.

گونه‌هایی از گیاه پشه‌خوار در آب و برخی هم در خشکی زندگی می‌کنند. این گونه‌ها در اکثر قاره به غیر از قطب جنوب رشد می‌کنند. گونه‌هایی از این گیاه که در خشکی زندگی‌ می‌کنند، کوچک‌تر هستند و در نتیجه، طعمه‌های کوچک‌تری از قبیل جانوران تک سلولی را به دام می‌اندازند. گیاهان پشه‌گیر آبزی علاوه بر خوردن موجودات کوچک، لارو پشه را نیز می‌خورند.

• USDA مناطق رشد: 4-11 (بسته به گونه)
• تنوع رنگ: زرد، آبی، بنفش (بسته به گونه)
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب کامل تا نیمه سایه (بسته به گونه)
• شرایط خاک: باتلاق یا آب