اقدامات پیشگیرانه از انتشار ویروس کرونا از وظیفه شناسی هر شخص نشات می گیرد. رعایت پروتکل های بهداشتی مانند شستن دست و فاصله گرفتن، ماسک زدن و در صورت مشاهده علایم انجام آزمایش های تشخیص کرونا از جمله وظایف همگانی است. رعایت این موارد آسان نیست و با توجه به طولانی بودن اپیدمی کرونا باعث خستگی مردم شده است. تشخیص قطعی کرونا با استفاده از آزمایش هایی خاص صورت میگیرد که یکی از آنها آزمایش pcr است. در این مقاله قصد داریم که بگوییم آزمایش PCR چگونه انجام می شود و چگونه باعث تشخیص بیماری کرونا در فرد بیمار می شود؟
از بین بردن عادت لمس صورت در این روزهای کرونایی با چند روش ساده
آزمایش PCR (پی سی آر) برای تشخیص کرونا
اگر می خواهید بدانید که آیا در حال حاضر به ویروس COVID-19 آلوده شده اید، دو نوع آزمایش وجود دارد : آزمایشات مولکولی و آزمایش آنتی ژن. آزمایشات مولکولی (آزمایش PCR ، آزمایش RNA ویروسی ، آزمایش اسید نوکلئیک نیز نامیده می شود) و توسط سواپ بینی، سواپ حلق و آزمایش بزاق دهان یا مایعات دیگر بدن تشخیص داده می شود. شما می توانید این آزمایش را در بیمارستان، مطب پزشک و یا حتی در خانه انجام دهید و هدف آزمایش های مولکولی (PCR) ماده ژنتیکی است که از ویروس ناشی می شود.
چه مدت طول می کشد تا نتیجه آزمایش PCR مشخص شود؟
این به ظرفیت آزمایشگاه بستگی دارد. نتایج ممکن است در همان روز آماده شود، اما معمولاً حداقل یک یا دو روز طول می کشد. در طول همه گیری ویروس کرونا، به ویژه اخیراً ، در بسیاری از مکانها تاخیر پاسخ آزمایش تا یک یا دو هفته گزارش شده است.
آزمایش PCR چقدر دقیق است؟
در این آزمایش امکان اعلام نتیحه منفی های کاذب وحود دارد، یعنی آزمایشی که می گوید شما ویروس ندارید، اما در واقع ویروس در بدن شما حضور دارد. میزان گزارش شده از منفی های کاذب از 2٪ و تا 37٪ می باشد. میزان مثبت کاذب، باید نزدیک به صفر باشد، یعنی اینکه آزمایش می گوید شما مبتلا به ویروس کرونا می باشید. تصور می شود که بیشتر نتایج مثبت کاذب به دلیل آلودگی آزمایشگاه یا مشکلات دیگر در نحوه انجام آزمایش است.
آزمایش مولکولی (PCR)با استفاده از سواپ عمیق بینی معمولاً بهترین گزینه است صورت می گیرد، زیرا نتایج منفی کاذب کمتری نسبت به سایر آزمایش های تشخیصی یا نمونه های سواب حلق یا بزاق خواهد داشت. اگرچه افرادی که در بیمارستان هستند ممکن است نمونه های دیگری از آنها گرفته شود.
ممکن است شما در مورد آزمایش ادغام(pooled testing) ، که در آن چندین نمونه با هم ترکیب می شوند و یک آزمایش مولکولی روی آنها انجام می شود ، شنیده باشید. این می تواند آزمایش برای تعداد زیادی از افراد را تسریع کرده و تعداد آزمایشات مورد نیاز را کاهش دهد.
اگر یک تست آزمایش ادغام منفی باشد، به افرادی که نمونه های آنها ترکیب شده گفته می شود که یک تست منفی دارند و آزمایش انفرادی غیرضروری است. اما اگر نمونه جمع شده مثبت باشد، هر یک از نمونه های گرفته شده از هر فرد مجدد آزمایش می شوند تا ببینند کدام یک از افراد مسئول نتیجه مثبت هستند.
این روش ممکن است به ویژه در زمان هایی که تعداد عفونت ها کم و در حال کاهش است ، مفید باشد و انتظار می رود بیشتر نتایج آزمایش منفی باشد. به عنوان مثال، در جامعه ای که به نظر می رسد عفونت تحت کنترل است و برنامه های بازگشایی مدارس و مشاغل در آن برنامه ریزی شده است ، آزمایش مشترک کارمندان و دانش آموزان می تواند یک استراتژی موثر باشد.
